මටත් ඉඩ දෙන්න ඔබෙ ගී සඳැල්ලේ - දෙවෙනි කොටස

ඒක ගයනවා මදිවට, කට්ටියක් එක්ක සිංදු කියන ගොඩ වෙලාවක නම් ඒ සිංදු තුනෙන් අච්චාරුවකුත් දානවා.

ඩ්රැකී ආදිපාදතුමා මී පැණි වන් ගී තනු 1 ½ කොටසට comment එකක් යොදමින් කියලා තිබුණා ‘ඕ රාත්‍රියේ මෙ යාමේ - සඳ රාජයා දිලෙන්නේ....’ වචනයට වචනය යොදා කෙරුණු පරිවර්තනයක්ය කියලා. එතකොට Buratino කියපි,

“ඉතින් බාන්ස්, 'අහිංසක ප්‍රයෝගය' කියන්නෙ 'මිස් මේරි' ෆිල්ම් එක එහෙම්මම සිංහල හඬ කවලා පෙන්නපු එකක් නේ. ඒකෙ කරන්න කිබ්බෙ සිංහලෙන් දෙබස් කවන එකයි, සින්දු ටිකට පදවැල් දාන එකයි විතරයි.” කියලා.

හරි නේන්නං, දෙබස් කවන වෘතාන්ත චිත්‍රපටයක සංවාදවලට වගේම ගීතවලටත් වෙනින් අරුත් දෙතහැකියැ?

එතෙන්දි කාටවත් මතක් වෙලා තිබ්බේ නෑනෙ ‘ඇල් හේනෙ පැල් රකිද්දී - කුඹුරේ කරල් කපද්දී’ සිංදුව. අර තනුවටම ජී.එස්.බී.රාණි පෙරේරා ගායිකාව එක්ක අංකුර ගායක එච්.ආර්. ජෝතිපාල ගයපු ගීතය.

ඒ තනුවට; ඒ ගීයට මේ ලියන නිදි කොච්චර ආසයිද කියනවා නං ඒක ගයනවා මදිවට, කට්ටියක් එක්ක සිංදු කියන ගොඩ වෙලාවක නම් ඒ සිංදු තුනෙන් අච්චාරුවකුත් දානවා.
ඔව්, ඔව්. එහෙම වෙලාවට අනෙක් කට්ටියෙ හුඟ දෙනා බීලා හිටියට මං බීලා නෙවෙයි ඉන්නෙ...
මක් කිව්වා.... බීල නෙවෙයි නං, සිංදු දෙකක් නොවී- තුනක් වුණේ කොහොමද?

හැබෑ නේන්නං. මං තවම ලියල තියෙන්නේ සිංදු දෙකක් ගැන විතරයිනේ.

මං කියල තියෙනවනේ නෙවිල් අනුරසිරියි, නිමල් දිසානායකයි හුඟක් groupස්වල ඉන්නවයි කියලා. Trips යන්න, පැදුරු පාටි දාන්න එහෙමත් එකතු වෙන කණ්ඩායම්. මගේ සමහර හිතවතුන් ඒ කට්ටි දෙක තුනකමත් ඉන්නවා, මර්වින් බොතේජු වගේ අය. සමහරුන් එක group එකකට විතරයි...

එහෙම එක group එකකට අයිතියි සුමිතුරු උදේනි දසනායකයි, සිනෙත් බැද්දගේයි දෙන්නත්. ඒ දෙන්නමත් හොඳ ගායකයෝ, වදකයෝ! වාක්‍යය කොටලා බලද්දී පෙනුණා වාදකයෝ වෙනුවට කෙටිලා තියෙන්නේ ‘වදකයෝ’ කියලා. කම්පියුටරේ මට මතක් කරලා දෙනවද කොහෙද....
ඒ වදකයෝ දෙන්නත් ඉන්න තැනක මුහුං වුණාම ගැලවිලි බොරු.

කොච්චර තැන්වල අපි මහ පාන්දර වෙනතුරු ගිනිමැල ගහගෙන සිංදු කියමින් ඉඳලා තියෙනවද...

“අනේ මචං, මේකට තලල-තලලා මගෙ අත්වල දිය පට්ටත් ඇවිල්ලා. ටිකකට නවත්තහල්ලකෝ, හත්තිලව්වේ! අඩු ගානේ මට විටක් හපන්නවත්...” චිත්‍රකතා අඳින්න වගේම තබ්ලා - ඩොල්කි වයන්නත් හපන් සිනෙත් හැම දවසකම කෙඳිරි ගානවා. “නොකා ඉන්නං නිමල් අයියේ, විට නැතිව නං බෑ!” කියලත් විටක් කටේ ඔබාගෙන තබ්ලාව හරි ඩොල්කිය හරි අතට ගන්නවාමයි. ඒ සිනෙත්.

හෙනානිගල වැව අද්දර, රාජාංගනයේ වැව ඉවුරේ, කළු ගඟේ මොරගහකන්දට යට වුණු ඉසව්වක, දෝතළුගල- බෝඹුරුඇල්ල- රන්දෙනිගල වගේ කඳවුරු බිම්.... කොච්චර තැන්වල අපි මහ පාන්දර වෙනතුරු ගිනිමැල ගහගෙන සිංදු කියමින් ඉඳලා තියෙනවද...
  
උදේනිත් එක්කලා trip එකක් යද්දී, බස් එකේ වෙනම සීට් එකක් සංගීත භාණ්ඩවලට වෙන් කෙරෙනවා.
ඒ වගේමයි, අපේ සුසංයෝජනය කොතරම් ප්‍රනීතද කියනවා නං, උදේනි කිසිම trip එකක් යන්න දින යොදා ගන්නෙත් නෑ සිනෙත්ටයි, නෙවිල්ටයි, මටයි යන්න පුළුවන්ද කියලා හොයාගෙන මිසක්.

ඔයාලට හිනහත් යයි මේ පම්පෝරිය ගැහුවම. අපි පුරා දවස් 3-4-5 ගතවෙන සංචාරවල ගියත් ප්‍රතිපත්තියක් විදිහටම එක ගීය දෙවතාවක් ගයන්නේ නෑ. කොහොමට ඇතිද අපේ සජීවී ගී තැටි ගබඩාව?

උදේනි ගැන මට කියන්න තියෙන්නේ, උපදින්න ඕනි කාලෙට කලින් ඉපදුණු මනුස්සයෙක් කියන එකයි. අදට අවුරුදු විස්සකට විතර කලින් උපන්නා නං.... උදේනිට රියැලිටි showවලින්ම තරුවක් වෙන්න තිබුණා.

ලෝකේ රටවල්වලින් දෙවෙනියට ජාතික ගුවන් විදුලියක් අරඹලා තියෙන ශ්‍රී ලංකාවේ (ඒ විස්තරේ මට කිව්වේ ජ්‍යොතිෂඥ අනුර ජිනදාස සහෘදයා) වෙළෙඳ සේවයෙන් පවත්වපු ‘පිබිදෙන ගායක පරපුර’ තරගයකින් උදේනි දෙවෙනි තැන දිනලා. එහි ප්‍රථම ස්ථානය දිනාගෙන තිබ්බේ පුණ්‍යා කත්‍රිආරච්චි!

රත්තරං හැන්දක් කටේ ගහගෙන උපන්නා වගේ ලෝකයට පෙන්නන පම්පෝරිකාර මිනිසුන් වැඩියෙන් ඉන්නා රටක 2021 දෙසැම්බර් 4 වෙනිදා රාත්‍රියේ අපූරු නිහතමානී ගායකයෙකුගේ පණිවිඩයක් ශ්‍රවණය කරන්නත් වාසනාව අපට ලැබුණා.

ගායකයෙකු වීම පසෙක තබා රස්සාවට ගිය අපේ උදේනි කුටුම්බ සංරක්ෂණයට... (උදේනි පවුලේ අය)

“මමත් ආධුනික ගායනා තරගයකින් කලා ලොවට පිවිසි කෙනෙක්. මමත් ආධුනික සමයේදී ජ්‍යෙෂ්ටයන්ගේ ගීත ගායනා කළා... අවුරුදු හතරක්ම අත්වැල් ගායනාවලට සහභාගී වුණා. අවුරුදු නවයක්ම ආධුනික ගායනා තරගවලට ඉදිරිපත් වුණා.”

‘දෙරණ ඩ්‍රීම් ස්ටාර්’ වැඩ සටහනේදී කීර්ති පැස්කුවෙල් මහතාට ඒ පණිවිඩය එවා තිබ්බේ ‘විශාරද එඩ්වඩ් ජයකොඩි’ ගායකයාණන්ය.
රටකට අවශ්‍ය වන්නේ මෙවන් නිහතමානී කලාකරුවන් නොවේද?

ඉතිං, ගායකයෙකු වීම පසෙක තබා රස්සාවට ගිය අපේ උදේනි කුටුම්බ සංරක්ෂණයට මුල් තැන දුන්නේය.  උදේනිගේ ලොකු පුතයි, දුවයි දෙන්නගෙම විවාහ මංගල්‍ය උත්සවවලදී මගේ කන් දෙක පිරිලා තිබ්බේ. සින්දුවලින් වගේම නෝක්කාඩුවකින්.

“බලපන් නිමලෝ.... අපේ ළමයින්ට තාත්තෙක් නෑ වගේනේ.... මෙච්චර වැඩ තියෙද්දී අපේ මනුස්සයා stage එකේ.... උත්සවේට එන අයට ආයුබෝවන් කියන්නත් නෑවිත් සිංදු කිය-කියා ඉන්නේ... අද වගේ දවසකවත් ඕක නොකර හිටියම මොකද වෙන්නේ?” හිතවත් ගීතාට මැසිවිලි කියවෙන තරමටම උදේනි දසනායක ගායන පිස්සෙකි.
“... එහෙම වුණාම සමහර නෑදෑයෝ හිත නරක් කර ගන්නවනේ බං...”

අර මුලින් කියාගෙන ආ තුන්වෙනි ගීතය අපේ පැදුරකට මුලින්ම ගෙනාවේ මෙකී උදේනිය. මෙන්න ඒ ගීතය, උදේනිගේ හඬින් නොව ගායක කිංස්ලි පීරිස්ගේ හඬින්.

පළමුවරට ඒ ගීතයේ පද මාලාව, කිසිම අසීරුවක් නැතිව ‘ඕ රාත්‍රියේ මෙ යාමේ’ තනුවටම- අපට ගයා පෙන්නුවේ උදේනිය. එයින් පස්සෙය, copy රයිට්ස් ගැන නොතකා, අපි ඒ සිංදු තුනේ remix කරන්නට පටන් ගත්තේ. 

කියන්නට යන ප්‍රධාන කතාව පටන් ගන්නට කලින් මේ චුට්ටත් කියලම ඉන්නං...

ශ්‍රී ලංකා පවුල් සංවිධාන සංගමයේ ප්‍රචාරක වැඩ සටහන්වලට තජකයෙන් ලංකාව පුරා යන දවස්වල, වාහනයේදී අපෙන් නොවැරදී ගැයුණු ගීත කිහිපයකින් එකක් නසරානි; කඩප්පුලි මට මතක් වුණේය. ඒ අර කමෙන්ටු ගොන්නේ තිබුණු
Sam Perera රසික මහතාගේ comment එක දැක්කාමය.
“ජනප්‍රිය ගීත බොහොමයකට මුල් රචකයාගේ පද මාලාවට අමතරව කොල්ලෝ හදාපු ලෝකල් ගීතයකුත් තියනවානේ. ඒ සමහර ඒවාත් (අසභ්‍ය ඒවා උනත්) මුල් ගීතයට වඩා නිර්මාණශීලීයි....”

කිස්මත් කේ ඛේල් නිරාලේ මේරේ භයියා//

සහතික ඇත්තනේ!

ගීතයේ ප්‍රසිද්ධ ඔරිජිනල් එක බෙග්-ජී.එස්.බී. රාණි ගයන ‘රැල්ලේ කිරි වැල්ලේ’ ගීතයයි. (එහි cover වර්ෂනය අපට ගෙනාවේ ‘ඇක්වයිනාස් විදුහලේ’ උගනිමින් සිටි හාදයන් තිදෙනෙකි!) අපූරුම යෙදුම තිබුණේ ‘දැනගෙන රහස අපේ - කෙකටිය කැකුළු පිපේ’ තැන 4-6 වචන වෙනුවටය. ඒ වදන් තුනේ මාත්‍රා දහයකි. ලඝු 8+ ගුරු 1. ඒ මාත්‍රා ගණනටම වෙනත් වචන තුනකි, ඔවුන් යෙදුවේ.පළමුවෙනි වචනය සුනඛයනුත් යන අරුත් දෙන සමූහවාචී පදයකි.

දෙවැන්න බහු වචන ආඛ්‍යාතයකි; ක්‍රියා පදයකි.
තෙවැනි වචනය ‘අතේ’ ය.

අපේ කුඩා අවදියේදී ‘ගීත’ කියලා කිව්වේ චිත්‍රපටි ගීතවලට විතරක් වගේය. සිංදු ටික මල් හතයි නං ෆිලුමත් දිව්වේය. ඒකට හොඳම උදාහරණයක් ගැනය අද මගේ මතකය අවුස්සන්නේ! සංගීතඥයෙකු නොවෙන මට වුණත් ඒ සඳහා අවසර තියෙන එක කොච්චර හොඳද?

‘කෑමක රස බලන්න කෝකියෙක්ම වෙන්න ඕනි නෑ!’ යි කියමනකි. ඇත්තය. දිවේ රසාංකුර නිසි පරිදි පිහිටා තිබේ නම්, ආඝ්‍රාණ ආබාධ නැති නම්, හොඳින් ඇස් පෙනීම තිබේ නම් කෑමක රසය උපරිමයෙන්ම විඳ ගන්නට හැකි යයි මම අදහමි. එසේම, රස නාඳුනන කෙනෙකුට; සුවඳ නාඳුනන කෙනෙකුට; ඇස් පෙනීම දුර්වල කෙනෙකුට හොඳ කෝකියෙකු වීමට නොහැකිය කියාත් අදහමි.
සංගීතඥයන් වෙනුවෙනුත් ඒ තියරිය වලංගුයි වගෙය.

මේ ගීතය අහලා තියෙනවාද?

කිස්මත් කේ ඛේල් නිරාලේ මේරේ භයියා//
කිස්මත් කා ලිඛා කෞන් ටාලේ මේරේ භයියා
කිස්මත් කේ ඛේල් නිරාලේ මේරේ භයියා

(මේ දෛවය අරුමැසි එකකි//
දෛවයේ ලියවී ඇති දේ කිසිවෙකුට වෙනස් කළ නොහැකිය.)

ඒ ගීතය තිබුණේ 1969 තිරගත වුණු ‘ඒක් ඵූල් දෝ මාලි’ film එකේ.

එහෙම පටන් ගන්න ඒ ගීතය තිබුණේ 1969 තිරගත වුණු ‘ඒක් ඵූල් දෝ මාලි’ film එකේ. බලල තියෙනවද? මං දෙපාරක් බලලා තියෙන චිත්‍රපට පහ හයෙන් එකක් මේ. ඒ දෙපාරම මේක බැලුවේ හින්දි නොදැන. දැනුත් දන්නෙ නෑ තමයි!

ඒත් බයිස්කෝප් සිංහලෙන් site එකේ මේ ෆිලුමටත් සිංහල subs දීලා තියෙනවා දැක්කාම පැය 2 විනාඩි 38 තත්පර 51 ක් දිග මේ film එකයි, සබ්ස්තුයි බාලා හමස් පෙට්ටියේ දාගෙන ඉන්නවා තණ්හාවට.
ෆිලුමට නියමෙට ගැලපෙන අමාවන් සිංහල උපසිරැසි සපයා තිබුණේ ‘දහරා මුතු අමා’ විසින්. ඒ එයාගේ 137 වෙනි උපසිරැසි සැපයීම. දහරා මුතු අමා වගේ තවත් සිය ගණනක් මෙහෙම ෆිල්ම්ස්වලට subs දෙන්නෙ ස්වේච්ඡාවෙන්; තියෙන ඇම්මට!

ඉතිං ඉතිං.... ඒ ෆිලුමෙදී අපූරු භාවාත්මක හඬකින් මේ ගීතය ගැයෙන අතරෙයි නාමාවලිය තිරයේ පතිත වුණේ. රවි ශංකර් ෂර්මා! එයා තමයි ඒ අපූරු ගීතයේ ගායකයා. පස්සේ කාලෙකයි දැන ගත්තේ, ඒ film එකේ සංගීත අධ්‍යක්ෂකත් එයාමයි කියලා.

ලිඛිතාගේ ‘කඩදාසි කොළේ’ පෝස්ටුවටත්, ඩ්රැකීගෙ අඩවියේ posts දෙකක් හා බකමූණු කතා අඩවියේ ‘අපි නොදන්න රාග තාල’ පෝස්ටුවටත්, මේකේ පළමුවෙනි කොටසටත් අනුප්‍රාණය ලැබුණේ තට්ටයාගේ කොළමෙ පළ වුණු ‘මී පැණි වන් ගී තනු’ post එකෙන්.

දැනට ලියවිලා තියෙන ඒ ගීතමය පෝස්ටු කීපයේදී ඔයාලා මේ පහත දැක්වෙන ගීවලටත් කන් දෙන්න ඇති; ඒවා ගැන විස්තර කියවන්න ඇති. එහෙම සඳහන් නොවුණු, අපට සමීප වුණු ගී දෙක-තුනකුත් මේ ලැයිස්තුවේ තියෙන බව ඔන්න දැන්මම කියනවා.

පැතුම් මල්ලකී ජීවිතේ, මධුර යාමේ සුවදෙ සාමේ, දෑස පා සිනා- කියන රහස තේරුණා, හිනැහේවී බෝනික්කා ඇස් නටවා බල-බලා, නින්ද නේන රාත්‍රියේ, මේ නොනිමෙන දිවි ගමනේ.... මේ වගේ ගීත තනු දහස් ගණනක් නිමැවුණේ, ඒ ‘රස හඳුනන අපූරු කෝකියාගේ අතින්’. ගායනය, වාදනය දෙකට වගේම සංගීත නිර්මාණයේදීත් සුහුරු හපන්කම් පෙන්නපු ‘රවි ශංකර් ෂර්මා’ කලාකරුවාණන්ගේ වෙහෙසින්....

අඩ පැයක් සිංදු සඳහායි. සාමාන්‍යයෙන් සිංදු දහයක් තිබිය යුතු ය. තවත් අඩ පැයක්...

‘ඒක් ඵූල් දෝ මාලි’ film එක පටන් ගෙන විනාඩි 3 තත්පර 12 න් පළමු ගීතය. ඊළඟ සිංදුව ආරම්භ වෙන්නේ 21 වෙනි විනාඩියේ අග. එතනදී ගායිකා ආශා භෝස්ලේ ගයන මේ ගීතයට සුරූපී සාධනා ඉදිරිපත් කරන දඟකාර රංගනය ඔබට අමතක වෙන එකක් නෑ! බලන්නකෝ බොරුද කියලා.

saiya le gayi jiya teri pehli najar//
kaisa jadu kina tune mope o jadugar

(පෙම්වත, ඔබ දුටු පළමු දිනයේම
මගේ හදවතේ ආදරයක් උපන්නේය!)

දන්නවද, ඉස්සර සිංහල කතානාද චිත්‍රපට හැදෙද්දී බොහෝවිට copy කරලා තියෙන්නේ එකම වට්ටෝරුවක්. 

“චිත්‍රපටයක ධාවන කාලයෙන් පැය භාගයක් ගීත සඳහා වෙන්කොට තිබිණි. කඩවුණු පොරොන්දුව නිෂ්පාදනය කිරීමේදී බී.ඒ.ඩබ්ලිව්. ජයමාන්න තමා ලද අත්දැකීම් විස්තර කරමින් 1964 දී සරසවිය පුවත්පතට කරන ලද ප්‍රකාශයකින් උපුටා ගැනුණු ඡේදයක් මතු දැක්වේ.

‘අපේ නාට්‍ය මෙන්ම මුල දී නිපද වූ මේ චිත්‍රපට ද පැය දෙකහමාරක් පෙන්වීම සඳහා සකස්වුණු ඒවාය. මේ චිත්‍රපට සඳහා සංයෝජනයක් තිබුණු බව කිව යුතුය. පැය දෙකහමාරෙන් එක පැයක් කතාවේ දෙබස් සහිත දර්ශන සඳහා විය. අඩ පැයක් සිංදු සඳහායි. සාමාන්‍යයෙන් සිංදු දහයක් තිබිය යුතු ය. තවත් අඩ පැයක් නිශ්ශබ්ද පසුබිම් දර්ශන සඳහා විය. විවේක කාලය මිනිත්තු පහළොවකි. මේ සංයෝජනය සහිත ව පැය දෙකහමාර පුරවන ලදී.’” (51 පිටුව- සිංහල චිත්‍රපට ගීත සාහිත්‍යය- සමන්ත හේරත්- ගොඩගේ ප්‍රකාශනයකි.)

ඒ වට්ටෝරුව; සංයෝජනය තවමත් තියෙනවද?

මට නං ඒකෙ වැරැද්දක් පෙනෙන්නෙත් නෑ. හැබැයි ගැළපෙන විදිහට කවලම් කරලා, හදන එකක් රහට හිටින්න හැදීමයිනෙ කළ යුත්තේ.
ඔය වෛවාරන්න කේක් ජාති හදද්දී වුණත් මූලිකවම බිත්තර, බටර්, පිටි, සීනි ජාති හතර ගන්නවාමනේ. ඒවාට යොදන අනෙක් අඩුවැඩිය අනුව තමා වෙන-වෙනස් රස ගන්නෙ. එහෙම කෙරෙන එක ෆිල්ම්ස්වලටත් ඔට්ටුයිනෙ.

ඉතිං ‘ඒක් ඵූල් දෝ මාලි’ film එකත් අර වට්ටෝරුව එහෙම පිටින්ම වගේ අනුගමනය කෙරුණු එකක්. කොච්චර ලස්සනට ඒ රාජකාරිය කෙරිලාද කියනවා නං, film එකේ පළමු පැයේදී ‘මී පැණි වන් ගී තනු’ රැගත් සිංදු 4 ½ ක් අපට දැක ගන්න පුළුවන්.

ගීතය පටන් ගනිද්දී කොල්ලයි, කෙල්ලයි යාළු වෙන්න හිතලවත් නෑ. සමහර වෙලාවට දෙන්නට දෙන්නා ඔරොප්පුවෙන් ඉන්නෙත්. හැබැයි සිංදුව ඉවර වෙනකොට...

ඒ හතරහමාර මං වර්ගීකරණය කරනවා නම් (චිත්‍රපටයේ තියෙන පිළිවෙලට) මෙහෙමයි:

1. ජීවන දහම කියවෙන ගීය
2. ප්‍රීතිමත් කාන්තා ගීතය
3. ජෝඩුව set වෙන ගීතය- (මෙන්න මේකෙදී ගීතය පටන් ගනිද්දී කොල්ලයි, කෙල්ලයි යාළු වෙන්න හිතලවත් නෑ. සමහර වෙලාවට දෙන්නට දෙන්නා ඔරොප්පුවෙන් ඉන්නෙත්. හැබැයි සිංදුව ඉවර වෙනකොට දෙන්නා පෙම්වතුන්.)
4. වෙනස් හැඟීම් ජනනය කරමින් කඩින් කඩ ගැයෙන ගීතය
5. නැටුම් ගීතය

මේ ලැයිස්තුවේ ගීතවලින් දෙකක් අපි ඇහුවනේ. මෙන්න බලන්නකෝ couple එක set වෙන යුගල ගීතය. ‘යේ පර්දා හටාදෝ - ස(z)රා මුඛ්ඩා දිඛා දෝ’... ගයන්නේ මොහමඩ් රාෆි - ආශා භෝස්ලේ.

(අහේතුව මොකක්ද කියන්න නං මං දන්නෙ නෑ. මේ පළමු මියුරු ගී තුනෙන් එකක්වත් මම දන්නා තරමින් සිංහලට කොපි කෙරිලා නෑ!)

කොල්ලා කියනවා ‘ඔයාගේ පර්දාව අයින් කරලා මට ඔය සොඳුරු මූණ පෙන්වන්නකො. මං පිට කෙනෙක්යැ?’. කෙල්ල උත්තර දෙන්නෙ මෙහෙම කියමින්; ‘ආදර පිස්සෝ! මගේ පස්සෙන් එන්න එපා. මට ආදරේ කරන්න හිතුවත් ඔයා ලොකු අමාරුවක වැටෙයි!’.

එතරම් හින්දි චිත්‍රපට ලෝලියෙකු නොවෙන අපේ හිතවත් රංගධර මිතුරා නෙවිල් අනුරසිරි වුණත් ‘සයියා ලේ ගයෙ ජියා’, ‘යෙ පරදා හටාදෝ’ සිංදු දෙකට හරි කැමතියි. “සාධනා මාර හුරතල් ඇඹරිල්ලක්නේ දාන්නෙ!” ඒ ගීත දෙක බලද්දී ඒ හාදයාට කියැවුණේ නිතැතින්මය.

කෛලාශ් බාබු පොහොසතෙකි. ඔහුගේ බිරිය දරු ප්‍රසූතියකදී මියයන්නීය. බිලිඳාත් මරු වසඟ වෙයි... ඒ ආරංචිය දරාගත නුහුණු කෛලාශ් බාබු ක්ලාන්තවී ඇද වැටී; පඩි පෙළකින් පහළට පෙරළෙයි.  ඒ අනතුරේ ප්‍රතිඵලය වන්නේ ඔහුට ලිංගික ශක්තිය අහිමිවී යාමයි.
එයින් කලකිරෙන ඔහුට උපදෙස් ලැබෙන්නේ ‘හිමාල අඩවියේ රැකියාවකට යාම සුදුසු බව’ටයි.

කසාද බඳින දවසට කලින් දවසේ ගෙදර සරසන අතරේ මනමාලයා ඉණිමඟකින් වැටෙනවා. එතකොට එයාට පිරිමියෙක් විදිහට හැසිරෙන්න තියෙන ශක්තිය නැති වෙලා යනවා.....

අමර් කුමාර් කඳු තරණය කරන තරුණයෙකි. ඔහු ඒ සඳහා පුහුණුවට එන්නෙත්, රූමත් ගැමි ගෙවිලියක වන සොම්නා වෙසෙන්නෙත් කෛලාශ් බාබු ගොස් සිටින හිමාලය පාමුල ගමේමය.

ඒ දවස්වල ‘Ek Phool Do Mali’ බලද්දී අර තරප්පු පේළියෙන් වැටීම ‘ලිංගික බෙලහීනත්වය’ ඇති කරවන තරම් දරුණු එකක් යැයි මට හිතුණේ නැත. එහෙම හිතෙන්නට නං හින්දි බස දැනගෙන ඉන්න එපැයි! ඒ ගැන දැන ගත්තේ පසු කාලයක සිංහල සබ්ස් එක්ක ෆිලුම බලද්දීය. ඒ දවස්වල; 1969 විතර කාලයේ ඔහොම දේවල් කියන පමාවෙන් පිළිගන්නට සාමාන්‍ය චිත්‍රපට ලෝලීහු වුවද සැරසී සිටියහ.

‘වැඩිහිටියන්ට පමණයි’ වූ පළමු සිංහල film එකට පාදක වෙන්නෙත් අර වාගේම අනතුරකි. එතකොට; 1964දී පොඩිහිටියෙකුව සිටි මට ‘සුබ සරණ සැප සිතේ’ බලන්නට විදිහක් තිබුණේ නැත.
“කසාද බඳින දවසට කලින් දවසේ ගෙදර සරසන අතරේ මනමාලයා ඉණිමඟකින් වැටෙනවා. එතකොට එයාට පිරිමියෙක් විදිහට හැසිරෙන්න තියෙන ශක්තිය නැති වෙලා යනවා.....” චිත්‍රපටයේ කතාව මට කිව්වෙ කොටුවේ ආච්චිගේ පුතණුවන්වූ චන්දරේ මාමාය; ඕවිටේ වැඩ කරන අතරේය කිව්වේ.

(සුබ සරණ සැප සිතේ film එකෙත් ආර්. මුත්තුසාමි මාස්ටර් සංගීතවත් කළ ස්වතන්ත්‍ර තනු රැගත් ගීත අටක් විණි.)

දැන් නං ‘නිදිගෙ පංච තන්තරේ’ කියවන රසික හිතවතුන්- හිතවතියන් සේරම හිතාගෙන ඇත්තේ නිමල් දිසානායක චිත්‍රපට විශාරද- සංගීත විශාරද- හින්දි ඔස්තාද් කෙනෙක් කියලයි!
අනේ නෑ! මං චිත්‍රපට- සංගීත විකාරද කෙනෙක් විතරයි. හින්දි ගැන කියන්න තියෙන්නේ, ‘පුංචි කාලෙ නං හින්ගියේ ජලක්’ තියෙන්නැති’ කියලයි.

‘එහෙනං හින්දි ගීතවල පදමාලාත් post එකට ඔබලා තියෙන්නේ?’
ඔබ අසනු ඇති!

මං කලින් කියලා තියෙනවනේ මුද්‍රණ කර්මාන්තයේ හිටි නිසා ලංකාවේ වැදගත්, උගත්, විවිධ මට්ටමේ අය කොච්චරක් දැන-හඳුනා ගන්න ලැබුණද කියලා. 2005 අවුරුද්දේ ජුලි මාසයේ දවසක press එකට ආවා කීප දෙනෙක්; ‘පියසිරි ප්‍රින්ටින් ප්‍රෙස්’ අච්චු කන්තෝරුවට නිතර ආ-ගිය කඩදාසි සැපයුම්කරුවෙකු වුණු Mr. මහේෂ් එක්කලා.

ටිකකට පස්සේ අපේ බොස් මට කතා කළා. “මේ ස්වනියර් එක හදිස්සියි. ට්‍රේසින්ස් සේරම ගෙනල්ලා. මේ මහත්තුරු අද හවසට කවරේ පොසිටිව්ස් ගෙනෙනවලු.... දැන්ම plan කරවමු.... පාලිත මහත්තයාට තව මොනවා හරි කියන්න තියෙනවා නං නිමල් අයියට කියන්න. වැඩේ කරවයි!”

හින්දි චිත්‍රපට ගීත රසික සංගමයේ නිර්මාතෘ ප්‍රියන්ත ගමගේ මහතාගේ සංවිධායකත්වයෙන් පළ කෙරුණු ‘ගීත් මාධුරී - අංක 1’

Offset ප්‍රින්ටින් හින්දා සිදු වුණු එක පරිහානියක් විදිහට මට පෙනෙන්නේ ‘හදිසි මුද්‍රණ කටයුතු’යි. ඒ සමරු කලාපයත් දවස් දෙකක් ඇතුළත මුද්‍රණය කරවා දිය යුතු එකකි.

“Mr. පාලිත. නිමල් අයියා වැඩේ කරවයි.... මේ පොතේ දොරට වැඩුමයි, හින්දි සිංදු කියන show එකකුයි තියෙනවා 31 වෙනිදා. නිමල් අයියට පාලිත මහත්තයව අඳුනාගෙන ඉන්න එක හොඳයි. පාලිත මහත්තයා තමයි, මේ පොත ප්‍රින්ට් කරවලා දෙන්න බාරගෙන තියෙන්නේ.” Mr. මහේෂ් කිව්වේය.
මට පාලිත ලියනගේ මහතා හමු වුණේ එහෙමය.

හිංදි චිත්‍රපට ගීත රසික සංගමය මඟින් පළ කෙරුණු ‘ගීත් මාධුරී - අංක 1’පොතයි, එදා අපට මුද්‍රණයට භාර දුන්නේ.

ඒ සංගමයේ ප්‍රධාන සංවිධායක ධුරය ඉසිලුවේ ප්‍රියන්ත ගමගේ මහතායි. ප්‍රවීන ගායක සිසිර සේනාරත්න, සිරි කහවල හා  බලන්ගොඩ සරත් මධු වැනි කිහිප දෙනෙක්ම එහි අනුශාසකවරු අතර වූහ. සභාපති තනතුර උපාලි එම්. බණ්ඩාර මහතාත්, ලේකම් ධුරය රසික පෙරේරා මහතාත් ඉසිළූහ.

‘ගීත් මාධුරී 1’ පිට කවරය නිර්මාණය කර තිබුණේ සිනෙත් බැද්දගේය!
(ඒ දිනවල සිනෙත් බැද්දගේව මං දැනගෙන හිටියේ චිත්‍රකතා ශිල්පියෙකු වශයෙනි. ඒකත් නමෙන් විතරය. ගීත් මාධුරී නිසා; හින්දි චිත්‍රපට ගීත සංගමය නිසා; අප හඳුනාගත් විදිහත් වට්ටෝරු film එකක ‘අහම්බකාරක’ කතාවකි.

නෙවිල් අනුරසිරිව හඳුනා ගත්තාට දෙවෙනි නැති පැටලිලි ගොඩකි!)

තට්ටයා මහත්තයා ‘මී පැණි වන් ගී තනු’ එකට අදාළව ලියන්නැයි කිව්වේ එක post එකකි. එය ලිවීමට පටන් ගනිද්දීවත් මේ කාරණා තොගයත් ඊට අදාළ යැයි මට මතක් වුණේ නැත. දැන් කොටි වලිගය අල්ලා ගෙන හමාරය. තව පෝස්ටුවක්... දෙකක්වත් ලියන්නට තරම් මතකයේ පෙළ ගැහුණු කරුණු ඉතිරිය.... එහෙනං...