උතුමාණෙනි, 200 Halla Ho සහ අරගලය

යුක්තිය රජයන ලොවකට මා රැගෙන යන්න උතුමාණෙනි!

‘යුක්තිය රජයන ලොවකට මා රැගෙන යන්න උතුමාණෙනි!’
රේඩියෝවෙන් ඒ ජිංගල් එක ඇහෙන්න ගත්තු දවසේ ඉඳලම මම පෙරුම් පිරුවා කිව්වමයි ගැළපෙන්නෙ, ඒ චිත්‍රපටිය බලන්න යන්න. ඒකට හේතු ගණනාවක් තිබ්බා.

සෙනරත් බණ්ඩාර ආනන්ද කුලතිලක විජයතුංගගෙ ආකර්ශනීය පෞරුෂවත් කටහඬින් නරක film එකක් උස්සලා තියන්නෙ නැති බවට තිබුණු විශ්වාසය තමයි, ප්‍රධානම දේ.
අනෙක මෙයා ගමේ මනුස්සයනෙ.

මහරගම, පමුණුව පාර දිගේ ඇවිත් වනාත පාරට හැරිලා ටික දුරක් ගියාම තමයි, S.B.A.K. විජයතුංග හෙවත් ආනන්ද කේ. විජයතුංග හෙවත් බණ්ඩාර විජයතුංග හිටියෙත්. ගමේකම නිසාමත් නෙවෙයි, මට නං මේ බණ්ඩාර ගැන විශ්වාසය ඇති වෙලා තිබුණේ. ඒ දවස්වල හිටිය ගුවන් විදුලි නිවේදකයන් කවුරුවත්, ආවට-ගියාට තමන්ගේ හැකියාවන් වික්කේ නෑ. කොන්ද කෙලින් තියාගෙන හිටියා. (ඉතිං එයාලා වගේ අය අපට පූර්වාදර්ශයන් වුණා!
ඒ නිසාම එයාලට සමාජයේ හොඳ පිළිගැනීමක්- හොඳ තැනක් හිමි වෙලා තිබ්බා.

-පස්සෙ පස්සේ තමයි- සේරම උඩු-යටිකුරු වෙවී හඩ්ඩන්ට තැන එන්න පටන් ගත්තේ. එයාලා ‘උගේ ස්වාමියාගේ හඬ’ බවට පත් වුණේ.)

මට දැනුණු ඊළඟ විශේෂත්වය තමයි, ‘උතුමාණෙනි’තිර නාටකය ලිව්වෙත් මහරගම වැසියෙක් වීම. ඇල්හේන පාරේ පදිංචිව හිටි හර්බට් රංජිත් පීරිස් තමයි, ඒ තිර රචක ගම්වැසියා! 

1966දී ‘පරසතු මල්’ ෆිලුම අධ්‍යක්ෂණය කරලා අවුරුදු 14 යනතුරුමත්, සිනමා සක්විති ගාමිණී ෆොන්සේකා ආයෙත් චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂණ රාජකාරියට අත ගැහුවෙ නෑ. ඉතිං එහෙම ඉඳල-ඉඳලා කරන්න ගන්න ඇත්තේ පොඩිපටු වැඩක් වෙන්න බැහැනෙ.
ඉස්සර film එකක මුහුරත් උළෙල දවසේ හිටමයි, ප්‍රචාරක කටයුතු දියත් වෙනවා වගේ පෙනුණේ. නමුත් උතුමාණෙනි හදලා ඉවර වෙන තුරුමත් ඒ ගැන වැඩිය තොරතුරු එළියට ආවේ නැති බවයි, මගේ මතකෙ තියෙන්නේ.
ඒ මදිවට ඒ film එක පස්වෙනි; සම්භාව්‍ය මණ්ඩලයේ සිනමා ශාලාවලටයි මුදා හැරුණෙත්. ඒ හින්දා ෆිල්ම් එක බලන්න නුගේගොඩ මෙට්‍රෝ හෝල් එකට යන්නත් අපට සිද්ද වුණා.

බලවතුන් ඉදිරියේ නීතියේ ආධිපත්‍යය ගිලිහෙන හැටි; කෙළෙසෙන හැටි....

මට නම් ලොකුම පුරස්නයක් වුණු අනෙක් කාරණයකුත් තිබ්බා. නාටිකාංගනාවක් විදිහට චිත්‍රපටවල නැටුම් ඉදිරිපත් කර-කර හිටපු ෆරීනා ලයි නිළියට හොඳ චරිතයක් රඟපාන්න පුළුවන් වෙයිද? ඊටත් ගාමිණී ෆොන්සේකා හදන ෆිලුමක.....

ඉතිං මං ‘උතුමාණෙනි’ බැලුවා!

සිරිපාලගේ නංගී පුෂ්පාව, ගමේ කෙරුම්කාරයෙකු වෙන බේබි මහත්තයා ඇතුළු පිරිස දූෂණය කරනවා. එහෙම කරන්නේ පළිගැනීමක් විදිහටයි. පුෂ්පාට නෙවෙයි නීතියේ පිහිට හා රැකවරණය ලැබෙන්නේ... එයාට ලැබෙන්නේ අවමානය විතරයි! අන්තිමේදී සිරිපාල වැරැදිකරුවන්ට දඬුවම් දෙන්න නීතිය අතට ගන්නවා.

එහෙම කතාවක් තිබුණු ‘උතුමාණෙනි’ විශිෂ්ට චිත්‍රපටයක්.
බලවතුන් ඉදිරියේ නීතියේ ආධිපත්‍යය ගිලිහෙන හැටි; කෙළෙසෙන හැටි හරිම අපූරුවට; හිතට වැදෙන විදිහට ඒ චිත්‍රපටයෙන් පෙන්නුම් කළා.
අනේ! ආයෙමත් ඒ ෆිලුම බලන්න ඇත්නම්.......

ඒ film එක තිරගත වුණේ 1980 ජනවාරි 25 වෙනිදායි.
දළ වශයෙන් දැනට අවුරුදු 42කට කලින්!

හැබැයි එච්චර කාලයක් ගිහිල්ලත් බලවන්තයන් ඉදිරියේ නැවෙන නීතිය, එදා වගේම පුංචි සිංඤෝලා ඉස්සරහදී සිංහ වෙස් පානවා. තවමත් ඒ කැත සිරිත් වෙනස් වෙලා නැහැ වගෙයි.

ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දු වගේ උදවියව අත් අඩංගුවට ගන්නැයි නියෝග ලැබුණට පස්සෙත්, හොයා ගන්න බැරි තරමට අපේ පොලීසිය අසමත් එකක්.
එහෙව් පොලීසිය ගැන කරුණාවෙන් අරගලකරුවන් හත් දෙනෙක් අත් අඩංගුවට පත්වීම සඳහා කොටුව පොලිසියට ගියා, ගතවුණු සතියේ දවසක. ඒ පොදු දේපලවලට හානි කිරීම යන චෝදනාව ඔවුන්ට විරුද්ධව නඟා තිබුණු බැවින්. කොටුව පොලිසියේ ඉඩ නැති නිසා මරදාන පොලිසියට යන්නට අරගලකරුවන්ට උපදෙස් ලැබිලා.

එයාලා වීරයන් වගේ එහාටම ගිහින් බාර වෙලා.

අරගලකරුවන් හත් දෙනෙක් අත් අඩංගුවට පත්වීම සඳහා කොටුව පොලිසියට ගියා...

එතනදී අරගලකරුවන් තුන් දෙනෙකුගේ ප්‍රකාශයන් සටහන් කර ගත්තු පොලිසියේ මහත්තුරු අරගලකාරයන්ටයි, නීතීඥ මහත්තුරුන්ටයි තේ පැන් සංග්‍රහයක් කරන්නට තරම් කාරුණික වුණාලු!

“මරදාන පොලිසියේදී ප්‍රකාශ සටහන් කර ගත්තට පස්සේ අත්අඩංගුවට ගත් තරුණයින් හය දෙනාව විනිසුරුවරයාගේ  නිවසට එක්ක ගියා. පොලිසියේදී සුහද මුහුණ පෙන්වූ නිළධාරීන් එක පාරටම කිව්වා විමර්ශන කටයුතුවලට බාධා කළා කියලා. ඡායාරූප ගන්න, ඇඟිලි සලකුණු ගන්න ඉඩ දුන්නේ නෑ කිව්වා... අපි ඇහුවා කොහොමද එහෙම කියන්නේ ඔයාලා ෆොටෝස් ගත්තනේ කියලා.. “

“ඒ වගේම පොලිසියේදී 67,000/-ක් වුණු දේපළ අලාභය විනිසුරුවරයා ළඟට යනවිට රුපියල් එක් ලක්ෂ හැටහත්දාහක් වෙනකම් වැඩි වෙලත් තිබ්බා... එහෙම දේපළ අලාභහානි දඩ මුදල ඉහළ ගියා කියලා අපි දන්නෙත් නෑ.”

“ඒ විතරක් නෙමෙයි පාරේ සුදු ඉරිවල ඇන්දා කියන අත් සටහන්, පා සටහන්වලින් තුන්කාලක්ම දැනටත් මැකිලා ඉවරයි... අන්න ඒ තීන්ත ටිකට තමයි ලක්ෂෙකට වැඩි මුදලක් දාලා තියෙන්නේ..”

මනෝජ් නානායක්කාර නීතිඥ මහත්තයාගෙ මේ ප්‍රකාශය ඔයාලට දැනෙන්නෙ කොහොමද? මතක් වෙන්නෙ මොනවද?
මට නං මතක් වෙන්නේ පොලීසියේ පැමිණිලි ලියාගන්නා පොත්වල කොළ ඉරා දැමීම්, පොත් පිටින් අන්තරස්දාන වීම් වගේ අරුම දේවල්....

ආසියාවේ රටවලදී නීතිය වෛශ්‍යා වෘත්තියේ යෙදවෙන විත්තිය ප්‍රසිද්ධ රහසක්.
මට හිතා ගන්නවත් බෑ ඒකට හේතුව නම්. මිනිස්සුන්ගේ නූගත්කමද- නැතිනං බියගුළුකමද- එහෙමත් නැත්තං නිවටකමද?
හැබැයි ‘අරගලයට පිං සිදු වෙන්න’ දැන් දැන් මිනිස්සු නැඟිටින්න පටන් අරං! මුළු ගැන්නිලා හිටිය කාන්තාවන් පවා සටන්කාමිනියන් වෙලා!!

මේ කතන්දරේ ගැන හැදිච්ච මරේ-මරු film එකක් ගැන...

ඉන්දියාවේත් මෙහෙම වුණා!

එහේ කුල භේදය ඉතාම තදින් තියෙනවනේ. පහත් යයි සම්මත කුලවල අයට තහංචි- සීමා නිමක් නැතිව තියෙනවා. ඉතාම පහත් යයි සැලකෙන දලිත් කුලයේ අයට උපතින්ම හිමි වෙන්නේ අතිශයින්ම පීඩිත; දුක්බර ජීවිතයක්.
නිවට විදිහට හිස නවාගෙන හැම මදි-පුංචිකමක්ම, හැම නින්දා අපහාසයක්ම ඉවසාගෙන ඉඳලා... එක දවසක ඌෂා නාරායන් (Usha Narayane) එක්ක එඩිතරව කෙලින් හිටගත්තු කාන්තාවන් දෙසීයක් ගැන කතන්දරයක් මේ. කස්තුරි වගේ සුවඳ ගහන; ඒ වගේම වටිනා මේ කතන්දරේ සිද්ද වුණේ කස්තුර්බා නගර්වලදී.

මං ඉතිං අන්දොස් - නසරානි මෝඩයෙක් වගේම චිත්‍රපට පිස්සෙකුත් නෙව. මේ සත්‍ය කතාව බැලුව දවසේ හිටම ඒ ගැන ඔයාලට කියන්නයි හිටියේ.

මේ කතන්දරේ ගැන හැදිච්ච මරේ-මරු film එකක් තමයි මේ. 200 Halla Ho. හින්දි එකක්. සිංහල එව්වා ඇර, අනෙක් භාෂාවලින් තියෙන හොඳ films මම බලන්නේ subs එක්ක.
දේශපාලනේ එහෙම කරන බාසා වෙල්ලෝ නොවෙන අපි වගේ අහිංසකයන්ට එතැනදී ගොඩක් උදව් වෙන්නේ ‘බයිස්කෝප් සිංහලෙන්’ අඩවියයි. ‘200 හල්ලා හෝ’ ෆිලුමත් මං හොයා ගත්තේ එතැනින්, උප සිරැසිත් එක්ක.

මතකයි නේද, The Shape of Water... The Man with The Answers වගේ මගෙ ජීවිතයටත් සමීප කාරණා තිබුණු films කීපයක් ගැනත් මං විඩෙන්-විඩේ ලිව්වා.

මේ film එකට සිංහල subs දීලා තිබ්බේ M.T.R. තරිඳු රුක්ෂාන් පෙරේරා සහෘදයා. (වැඩේ නියමයි කොල්ලො! ස්තුතියි ගොඩක්!)

දිගින් දිගටම නීතිය වල් වැදෙන්න ගත්තාම පීඩිතයන් හැමදාමත් ඉවසගෙන ඉන්නෙ නෑ.

2004 අගෝස්තු 13 වෙනිදා තමයි අර කියාපු අපූරු කාන්තා නැඟිටීම සිදු වුණේ.
නාග්පූර් දිස්ත්‍රික් උසාවි භූමිය තුළදී.

මුහුණු ආවරණය කර ගත්තු දලිත් කාන්තාවන් 200ක් පොලු- මුගුරු- කැති- පිහි- මන්නාත් අරගෙන එදා උසාවියට කඩා වදිනවා, කුණාටුවක් වගේ.
ඔවුන් අතේ මිරිස් කුඩුත්!!! මිරිස් කුඩු ප්‍රහාරයකින් ආරක්ෂකයන් මර්දනය කරන ඒ කාන්තාවන්- එතැනදීම Akku Yadav මරා දමනවා. අක්කු යාදව් ඝාතනය කොට, ඔහුගේ රහසඟ හා අතපය පවා කැබලි කරන්නට ඒ කතුන්ට ගත වෙන්නේ විනාඩි පහළොවක්!

ඇයි මේ ගැහැනුන් නීතිය අතට ගෙන, අක්කු යාදව්ට අනීතික මරණ දණ්ඩනය හිමි කරමින් ඒ මිනී මැරීම කළේ?

Akku Yadav වයස අවුරුදු 12 සිටම ස්ත්‍රී දූෂණයේ යෙදුණු කුලීනයෙක් වෙච්ච නිසා. ඔහුට විරුද්ධව කෙරෙන පැමිණිලි පවා පොලිසිය බාර නොගත් නිසා. දලිත් කතුන් රැසක්ම දූෂණය කරලත් ඔහුට විරුද්ධව නීතිය ක්‍රියාත්මක නොවුණු නිසා.
200 Halla Ho ෆිලුමට පාදක වෙන්නේ ඒ සිදුවීම් මාලාවයි.

දන්නවද? ඒ ඝාතනය වෙනුවෙන් එකම කාන්තාවකටවත් දඬුවම් කෙරුණේ නෑ!

ලංකාවේ නීතීඥ ප්‍රජාව, නීතිය නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක කරවන්න මැදිහත් වෙමින්....

ඒ ‘කස්තුර්බා නගර්’ කාන්තාවන්ව අනුගමනය කරමින් කෙරුණු දෙයක් වගෙයි, මේ අරගලකරුවන් පොලීසියට බාර වෙන්නට ගිය ගමනත්. ‘අපිත් අරගලකරුවෝ. අපිවත් අත් අඩංගුවට ගන්න’ කියල බැනර් අරගත්, එක හඬින් මොර දෙන සෙනඟ කන්දරාවක් පිරිවරාගත් පෙළපාලියකින් තමයි ඔවුන් පොලිසියට ගියේ.

දිගින් දිගටම නීතිය වල් වැදෙන්න ගත්තාම පීඩිතයන් හැමදාමත් ඉවසගෙන ඉන්නෙ නෑ. නීතිය හා එය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන අසාධාරණ වෙන්න පටන් ගත්තාම, වෙන මොකක්ද පුරවැසි ජනතාවට කරන්න ඇහැකි?

පුරවැසියන් නීතිය අතට ගත්තාම වෙන විනාසේ අපේ රටේ උදවිය හොඳට දැකලා තියෙනවා. මාත් දැකලා තියෙනවා, කීප විටක්ම. ඒ හින්දමයි මම එහෙම වෙනවාට අකැමැතිත්.

එහෙම වෙන එක ටිකක් හරි පරක්කු වෙන්නේ ලංකාවේ නීතීඥ ප්‍රජාව, නීතිය නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක කරවන්න මැදිහත් වෙමින් සිටින නිසා.

අරගලකරුවන් 7 දෙනාගේ සිද්ධියේදී මැදිහත් වුණු, ඒ නීතීඥ මහත්ම මහත්මීන්ට- නිදිගෙ පංච තන්තරේ කියවන හිතාදර රසික-රසිකාවන් වෙනුවෙන් මගේ ප්‍රණාමය පුදන්නත් මම අමතක කරන්නෙ නෑ. ඔබ සැමට ස්තුතියි, නොමිලයේම කරන උදාර මෙහෙවර වෙනුවෙන්.

අරගලයත්, අරගලයේ නියුතු තරුණ- තරුණියනුත් දැන් අපේ රටේ ඇත්තන්ට ගොඩක් හොඳ පාඩම් උගන්වන ආදර්ශවත් ගුරුවරු වෙලා.

කෙසේ වෙතත් තමන් සමගම අත් අඩංගුවට පත්වූ සෙසු තිදෙනාටත්...

මෙච්චර කල් අපට හිටිය නායකයන්; මෙහෙයවන්නන් වැඩි දෙනෙක්ම වැද්දෝ වගේ උදවිය. වැදි බණ දෙසපු ඇත්තෝ. ලෝකෝපකාරයේ එයාලා ගැන මෙහෙම කියලා තිබුණේ ඈත අතීතයේ:

  ‘ඔවා දෙනු පරහට
  තමා සම්මතෙහි පිහිටා සිට
  දුසිරිත දනන් දෙන
  ඔවා වැද්දන් කියන බණ වැනි’

මං මුලින් කියාගෙන ආවනෙ, මරදානේ පොලිසියට බාර වෙච්ච අරගලකරුවන් 7 දෙනා ගැන. මෙන්න ඊට පස්සේ සිද්ද වුණු දේ ගැන වාර්තාවකින් කොටසක්.   

‘අරගලකරුවන් 4 දෙනෙකුට ඇප ලැබෙයි. සෙසු අයට ලැබෙන තුරු ඔවුනුත් නතර වෙයි!

ජුනි 09 සහ 10 යන දිනවල පැවති විරෝධතා උද්ඝෝෂණ දෙකක් සම්බන්ධයෙන් අත් අඩංගුවට ගෙන රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කර සිටි 07 දෙනා අතරින් ජගත් මනුවර්ණ, ජෙහාන් අප්පුහාමි, එරංග ගුණසේකර සහ ධම්මික මුණසිංහ යන සිව්දෙනා ඇප මත නිදහස් කිරීමට කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය අද (24) නියෝග කර තිබේ.

එම සිද්ධීන්ට අදාළවම අත් අඩංගුවට ගෙන සිටින රැට්ටා හෙවත් රතිඳු සේනාරත්න, රත්කරව්වේ ජිනරතන හිමි සහ ළහිරු වීරසේකර යන අය ජුලි 01 වනදා දක්වා තවදුරටත් රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කිරීමටයි අධිකරණය නියෝග කර ඇත්තේ.

කෙසේ වෙතත් තමන් සමගම අත් අඩංගුවට පත්වූ සෙසු තිදෙනාටත් ඇප ලැබෙන තුරු ඇප තැන්පත් නොකර බන්ධනාගාරගතවම සිටීමට මනුවර්ණ, ජෙහාන්, ධම්මික සහ එරංග තීරණය කර ඇති බවත් වාර්තා වේ.’

සාමූහිකත්වය!
සැප- දුක දෙකෙහිදීම සාමූහිකව සිටීමේ මහඟු ප්‍රතිපත්තිය අරගලකරුවන් ආදර්ශයෙන්ම අපට කියා දෙන්නෙ එහෙමයි.

බවුසරේ එනකම් ඒ බලාන ඉන්න මිනිස්සුන්ට කන්න බොන්න දෙන සෙඩ් අයිතිකාරයෙක් ඉන්නවා කිව්වම, අදහන්න බෑ නේද... විශ්වාස කරපං.❤ මේ ඌරුගල...

හිත කලකිරවන දේවල් අස්සෙම, හිත නිවන- හිතට සනීපයක් ගෙනෙන මෙහෙම තොරතුරුත් දකින්න තරං අපි වාසනාවන්තයි. ‘ආදරයේ අරගලය’ ජයග්‍රහණය තෙක්ම ගෙනියන්නත් මෙවැනි ඍජු ප්‍රතිපත්ති සවියක් වෙනවට කිසිම සැකයක්  නෑ!

පුංචි සාධනීය දෙයක් වුණත් දකිනකොට උද්දාමයට පත් වෙන්නයි මං වහන්සේ පුරුදු වෙලා තියෙන්නේ. එහෙම දේවල් අගය කරන්නත් මේ ලියන නිදි ලෝබ නෑ.

ඒ නිසාමයි අද උදේ මුහුණු පොතෙන් දැකපු මේ ෆොටෝ එකයි, විස්තරෙයි මෙතෙන්ට ඔබන්නේ. ඔයාලගෙත් හිතට සතුටක් ගෙනෙන්න. ඒ post එක පළ කළ අයට වගේම ඒකට comments එවපු අය අතර ඉන්න Pubudu Asinsa වගේ, ඔයාලටත් සතුටු වෙන්න ඇහැකි වෙයි කියලා හිතාගෙන.

For the Public Service
තෙල් ගහන්න ආවම... බවුසරේ එනකම් ඒ බලාන ඉන්න මිනිස්සුන්ට කන්න බොන්න දෙන සෙඩ් අයිතිකාරයෙක් ඉන්නවා කිව්වම, අදහන්න බෑ නේද... විශ්වාස කරපං.❤ මේ ඌරුගල...

Pubudu Asinsa
මෙහෙම පෝස්ට් එකක් දැක්කත් හිතට සනීපයක් දැනෙනෝ, අනේ ලංකාවේ තවමත් හොඳ මිනිස්සුන් ඉතුරු වෙලා ඉන්නවා කියලා...

මන් මේ දවස් 5ක් ශෙඩ්වල එක තෙල් බිංදුවක් නැතුව ගෙදර ආවා...

ශෙඩ් එකේ මැනේජර්ම උදව් කරලා, පෝලිම් පැනලා, එකම වාහනේ තුන් හතර පාර ගහගෙන, දවස් 3ක් එක දිගට ඉඳපු මිනිස්සුන්ට තෙල් නැති උනා... වැස්සේ තෙමි තෙමී, අව්වට කර වෙවී, දුක් විඳලා ගෙදර ආවා... රස්සාවට යන්න විදියක් නැතුව... හිතට හරිම කළකිරීමක් දැනෙනවා... එහෙම වෙලාවට මෙහෙම පෝස්ට් එකක්...’෴