හතලිහේදී... දාහතරවෙනි කොටස

“ඒක නෙවෙයි, නිමල්. උඹට උඹලගෙ රටේ කෙල්ලෙක් ඉන්නවා නේද? ඇත්ත කියපං... උඹට එෆෙයාර් එකක් තියෙනව නේද?” ඒ ගමන්ම අමන් මටත් ප්‍රශ්න කීපයක් එල්ල කෙරුවා.

“එකක්? එකක් නෙවෙයි අමන්, මට එෆෙයාර්ස් ගොඩක් තියෙනවා...” ඇත්තම ඇත්තක් බොරුවක් වගේ දැනෙන විදිහට මං කිව්වේ එතකොටයි.

උඹට නං කොල්ලො එක්කත් එෆෙයාර්ස් තියෙනවා වෙන්නැති! ඇත්තටම උඹට එහෙම එෆෙයාර්ස් තිබිලා නැද්ද?

එතකොට අමන් කිව්වේ මං කීයටවත් නොහිතපු දෙයක්.

“කෙල්ලෝ විතරක් නෙවෙයි නිමල්... උඹට නං කොල්ලො එක්කත් එෆෙයාර්ස් තියෙනවා වෙන්නැති! ඇත්තටම උඹට එහෙම එෆෙයාර්ස් තිබිලා නැද්ද?”
ඒ කතාවෙන් නං මං තිගැස්සුණා. ඒත් ඒ විත්තිය කාටවත්ම නොපෙනෙන්න කට පුරවලා හිනාවක් දාන එක මට එච්චර අමාරු වුණේ නෑ. මගේ රංගන කෞශල්‍යය එතකොටත් ඉතිරි වෙලා තිබුණු හින්දා.

නමුත් මගේ හිත නං තිබ්බේ දෙමෝලෙන් පිටි කොටන ගණනට.
ඇයි අමන් අරහෙම ප්‍රශ්නයක් ඇහුවේ... මට දිගටම හිතුණා.

ඒ වෙලාව මතක් වෙද්දී මේ දැනුත් මගේ හුස්ම වැටිල්ල වේගවත් වෙනවා... මුහුණට; විශේෂයෙන් කන් පෙතිවලට ලේ පිරෙන හැටි දැනෙනවා... ඇස් දෙකත් දිලිසෙන්න පටන් ගෙන වෙන්නැති...’

එතැනිනුයි නිමල් දිසානායක ‘හතලිහේදී 13 වෙනි කොටස’ අවසන් කළේ. ඒ 2025 පෙබරවාරියේදී. ඊට පස්සේ වෙනවෙන කාරණා ගැන post ගණනාවක් ලිව්වත් ‘මේ තාවකාලික විරාමය’ ගැනත් මං වහන්සේ හොඳ කල්පනාවෙනුයි උන්නේ. පටන් ගත්ත වැඩක් ඉවර නොකර නවත්තන්න ඇහැකියැ...

ඉතිං... අමන් අර ප්‍රශ්නය ඇහුවා විතරයි මං හොඳටෝම අන්ද-මන්ද වුණා, පීචං කතන්දරේක හිටිය තරුණ ගොනා වගෙ. (එහෙම කිව්වට හරි යනවයැ? ඒ කතන්දරේ හැමෝන්ටම හදි ගැහෙන්නේ නැතිව ඇති නෙව.) මේන් ඒ කතාව, තිබිච්ච හැටියටම.

‘එක්තරා ගොවිපළක, පට්ටි දැමීම සඳහා ගොනුන් 3දෙනෙකු සිටියා. තවත් ගොනෙකු ගොවිපළට ගේන්න යන බව මේ ගොනුන් තුන්දෙනාට ආරංචි වුණා. ඔවුන් ඒ පිළිබඳව එකිනෙකා සාකච්ඡා කළා.

පළවෙනි ගොනා : "මචං, මං දැන් මේකට ඇවිල්ල අවුරුදු 5ක් වෙනවා. මෙතන ඉන්න පරණම කෙනා මං හින්දා, ගොවිපළේ එළදෙන්නු 100ක් මට අයිතියි කියල අපි එකඟ වුණා මතකනෙ. දැන් මේ අලුතෙන් එන්න ඉන්න කෙනා කොහෙන් එළදෙන්නු හොයාගනීද මං දන්නෑ. මගෙන් නම් එක්කෙනෙක්වත් ඌට දෙන්නෑ".

දෙවන ගොනා : "ඒකම තමයි මටත් කියන්න තියන්නෙ. මං දැන් ඇවිල්ල අවුරුදු 3ක් වෙනවා. එකඟතාවයෙ හැටියට, මට එළදෙන්නු 50ක් අයිතියි. අලුතෙන් එන එකා පැනල දුවනකං හරි, ඌ මැරෙනකල් හරි මං ඌත් එක්ක සටන් කරනවා. ඒත් මගෙන් එක එළදෙනක්වත් ඌට දෙන්නෙ නෑ".

තුන්වන ගොනා : "මං තාම ඇවිල්ල අවුරුද්දයි. දැනට මට අයිති එළදෙන්නු 10ක් විතරයි. මං තාම ඔයාල තරම් ලොකුවෙලා නැතුව ඇති. ඒත් මං තරුණයි වගේම ක්රියාශීලීයි. ඉතිං මගෙ එළදෙනුන්ගෙන් එකෙක්වත් ඌට දෙන්න බෑ.

පුතා, මං උඹට අවවාදයක් දෙන්නම්, උඹේ එළදෙන්නුන්ගෙන් කීප දෙනෙක් ඌට දීලා, ජීවත් වෙන්න බලපං පණට ආදරේ නම්.

ටික වෙලාවකින්, රෝද 18ක විශාල වාහනයක් ගොවිපළට ආවා. ඒ වාහනෙන් බිමට බැස්සෙ, මේ ගොනුන් තුන්දෙනා ජීවිත කාලෙටම දැකපු සද්දන්තම ගොනා. කිලෝ ග්රෑම් 1000කට වඩා බර තිබුණු ඒ ගොනා, අඩිය තියනකොට පොළව දෙදරුවා. අලුතින් ආපු ගොනාව දැකපු පරණ ගොනුන් තුන්දෙනා මෙහෙම සාකච්ඡා වුණා.

පළවෙනි ගොනා : උඹල දන්නවද? මං සමහර වෙලාවට සාධාරණව වැඩ කරනවා. අලුතෙන් ආපු එකාටත් එළදෙන්නු ටිකක් ඉන්න ඕනනෙ. මගෙන් කීප දෙනෙක් මං ඌට දෙනවා.

දෙවෙනි ගොනා : මං තණ පිට්ටනියෙ ඉන්නකොට, මට බලාගන්න වෙලා තියන එළදෙන්නු ගාණ වැඩියි. මගෙන් කීප දෙනෙකුත් අලුතෙන් ආපු ගොනාට භාර දෙන්න ඕනෙ.

ඔවුන් තුන්වෙනි ගොනා දෙස බැලුවා. තුන්වෙනි ගොනා කුරයෙන් පොළව හාර හාර, අං දෙක දෙපසට වන වන, හයියෙන් හුස්ම පිට කරමින් හිටියා.

පළවෙනි ගොනා : පුතා, මං උඹට අවවාදයක් දෙන්නම්, උඹේ එළදෙන්නුන්ගෙන් කීප දෙනෙක් ඌට දීලා, ජීවත් වෙන්න බලපං පණට ආදරේ නම්.

තුන්වෙනි ගොනා : මං මගෙ එළදෙන්නු ඔක්කොම හරි ඌට දෙනවා. මං මේ ඌට ඒත්තු ගන්වන්න හදන්නෙ, මං එළදෙනක් නෙමෙයි, පිරිමි සතෙක් කියල.’

(කතාව ටිකාක් හරි දුරවබෝධයි වගෙ නං එහාටම ගිහිල්ලා- comments ටිකත් කියවල ඉන්නකෝ.) 

ඒ තරුණ ගොනා අලුතෙන් ගෙනාව ගොනාට ඒත්තු ගන්වන්න try කළේ ‘තමන් සමකාමී සතෙකු නොවෙන බව’. මේ ලියන මහීෂයාට නං උවමනා වෙලා තිබ්බේ අමන්ට ඒත්තු ගන්වන්න ‘තමන් සමකාමී සතෙකු බව’. ඒත් ඒ කැමැත්තට හරහට හිටියේ අශාන්! නියමාකාර විදිහටම කියනවා නං ‘අශාන්ගේ අනතුරු ඇඟවීම’.
‘අනෙක් අතට එක සැරේම පැනලා දෙන්න යන්නත් හොඳ නෑ... තව කල් තියෙනවනේ... ගැඹුර දීලා බලමු!’

අවුරුදු 30කට පස්සෙත් මේ දේවල්වලින් ගොඩාක් මගේ ඇස් ඉදිරියේ ආපහු දිග හැරෙන්නේ ෆිල්ම් එකක් වගෙයි.

‘එහෙම වෙන්නේ මේ හැම සිදුවීමක්ම තමුසෙට වෙච්ච දේවල් හින්දයි, දිසානායක. තමුසේ හිතනවද තමුසේ ලියන ඔක්කොම කියවපු අයටත් මතක තියෙයි කියලා. ඒ නිසා පහුගිය කොටස් දහතුනෙන් කියවුණු දේවල් සාරාංශ කරලා ඉන්නවා- තව ඉස්සරහට යන්න කලින්.’
ඒක නං නුවණක්කාර වැඩක් තමයි. ඒත් එහෙම කරන්න ටිකක් මහන්සි වෙන්න එපැයි?

‘ඒකට මොකෝ! තමුසෙගෙ ආදරණීය රසිකයන් වෙනුවෙන්නෙ. අනික තමුසේ මොකටද අතරමඟින් නවත්තල වෙන වෙන දේවල් ගැන ලියන්න ගත්තේ...’

සියුස් විසින් දෙපලු කරනු ලැබූ මිනිසා...

යටි හිත එහෙමය. වංගු ගහන්නට යද්දී; අඩුපාඩු ඇතිව වැඩක් කරන්නට යද්දී විරුද්ධ වෙයි!

හරි-හරි... මෙන්න ලියනවා.

හතලිහේදී... පළමුවෙනි කොටස
දෙවෙනි වතාවටත් එංගලන්තයට යෑමට තීරණය කළෙමි. ඊට පසුබිම් වුණු හේතු...

හතලිහේදී... දෙවෙනි කොටස
Unknown කෙනෙකු පසුගිය post එකේදී විමසා තිබුණු ප්‍රශ්නය. ‘නිමල් අයියා සමලිංගික අයියා කෙනෙක්ද?’  / එයට පිළිතුරු / ස්වකීය සමරිසි අනන්‍යතාව හෙළි වීම නිසා ජීවිතයෙන්ම වන්දි ගෙවන්නට සිදු වුණු ඇලන් ටියුරින් (පරිගණකයේ පියා) / සමන්ති නංගිලා එංගලන්තයට ගිය කිට්ටුව එවූ ලිපි / Sam විවාහ වෙන්නට යයි / මංගල ඇරයුම් පත / එහි සමන්තිගේ නම තිබ්බේ මෙසේය: ‘Samanthi, beloved sister of Mr. Nimal Dissanayaka of Sri Lanka...’ / ඒ සා ගෞරවයක්- මට? / මා ඊට නිස්සෙක්ද... / ඇරයුම් පත ගැන අම්මලා අසතුටෙනි / ලිවින් ටුගෙදර් සංකල්පය ගැන අම්මලාගේ විවේචන / 70 දශකයෙදීත් එය ලංකාවේ තිබිණි / සියුස් විසින් දෙපලු කරනු ලැබූ මිනිසා

හතලිහේදී... තෙවෙනි කොටස
මගේ මතකය දැඩි එකකි / බෑක්සයිඩ් ටෙලියෙන් / ළමා වියේ අත්දැකීම් ජීවිත කාලයටම බලපායි / කායිකව මෙන්ම මානසිකවත් ගැලපුණු සබඳකමකට අවුරුදු හයක් ගෙවී තිබියදී ඔහු හැර දමා එංගලන්තයට යන්නේ කොහොමද / දිගටම ලියුම් ලියන්නට ගිවිසවා ගැනීම / දැන් දැන් ලියවෙන දේ අකුරු කිරීම අසීරු තරම්ය / ඒ තරම් දේවල් අප අතර සිදු වුණු බැවිනි / එවන් තෘප්තිමත් සබඳකමක් තිබියදී පවා මම වෙනත් සබඳකම්ද පැවත්වීමි/ ඔහු 145 වෙනියාය / ගණන් තියාගත්තේ සමරු පොතක ලිවීමෙනි / ඒ සමරු පොත මට තිලින කළේ අනිල් මල්ලීයි / ඒ 1979 දෙසැම්බර් 18 වෙනිදා- ඔහුගේ පළමු රැකියාවේ පළමු වැටුපෙන් මට පිදූ කෘතෝපහාරයයි

හතලිහේදී... සිව්වෙනි කොටස
අමුතු දොස්තර / මා Blog අඩවියට ජීවිත කතන්දරය ලියන්නේ හිතට සහනයක් ලබා ගන්නටය / එයින් කවරෙකුට හෝ ගත යුතු දෙයක් තිබෙතැයි සිතමිනි / 145 වෙනියාට නමක් දෙන්නෙමි... නයනානන්ද! / අර ඔටෝග්‍රාෆ් එක කියන විදිහට 1994 වෙනකොට නිදිගේ score එක 175යි / පිපාසයට ලුණු වතුර බිව්වොත් මොකද වෙන්නේ / ආදරය ඇති වන්නේත් සිරුරේ රසායනයන් නිසාය / වීසා ලබා ගැනීමට  තානාපති කාර්යාලයට

තිරිසන් සතුන් අතරේ වුණත් පවතින්නේ ‘සදාතනික ආදරය’කට වඩා ‘රාගාන්විත සබඳකමක්’...

හතලිහේදී... පස්වෙනි කොටස
සම්මුඛ පරීක්ෂණය / ගිය වතාවේ අපි කියූ දේවලුත් පරිගණකයේ තිබුණා වගෙයි / වීසා ලැබෙයි / කාමාතුර සිංහ යුවළක් (විනාඩි 20-30 අතරතුරදී, එක වතාවකට රමණය සඳහා විනාඩියකටත් වඩා අඩු කාලයක් වැය කරමින්) දවසකදී 50 වතාවක් විතර සංවාසයේ යෙදෙනවලු! අප... / සමහර විටෙක නූතනවාදී මා විටෙක අතිශයින්ම සාම්ප්‍රදායිකය / අප වැඩුණු කාලයේ සංස්කෘතික හා සමාජ බලපෑම්

හතලිහේදී... හයවෙනි කොටස
තිරිසන් සතුන් අතරේ වුණත් පවතින්නේ ‘සදාතනික ආදරය’කට වඩා ‘රාගාන්විත සබඳකමක්’ / ඒ ඒ සත්ත්ව වර්ගයාගේ පැවැත්මට මේ ලිංගික සබඳතා; ප්‍රජනන සිදුවීම් අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් / ඩයිනසෝරයන් මිහිතලය මත බිහි වෙන්නටත් කලින්; අවුරුදු මිලියන 300කටත් කලින් පෘථිවියේ තිබුණු Wood’s cycad නම් විවෘත බීජක පුං ශාඛයක් 1895 දී හොයා ගැනුණා. තවමත් විද්‍යාඥයන් මේ වර්ගයේ ස්ත්‍රී ශාකයක් සොයමින් ලෝකය පීරනවාලු! / එංගලන්තයට ගියෙමි / ඩැඩාට තවමත් සිංහල බෑ / එයා ඉස්සරහත් අපේ කට්ටිය සිංහලෙන් කතා කරති / සමා ඉන්නේ ඩ්රුතීලා ගෙදර / එංගලන්තේ මත්පැන් අලෙවි සල් රෑ දහය වෙනතුරු විවෘතව තැබිය යුතුය / වෙඩිම දාටයි හෝම් කමින් දවසටයි එකම සූට් එක අඳින්න බෑනෙ සෑම් කියයි / මරිසි මංගල්ලේදී හමුවූ චානිගේ මිතුරා ලැන්ග්ලිගෙන් සූට් එකක් / මට මොකක් හරි වැඩක් හොයාගන්න ඕනි / යසිරු / සමහර අහඹු සිදුවීම් ලෝකය පවා වෙනස් කරයි / චර්චිල්- ඇලෙක්සැන්ඩර් ෆ්ලෙමින් - පෙනිසිලින්

හතලිහේදී... හත්වෙනි කොටස
මට රැකියාවක් සොයා දීමට යසිරු එකඟ වෙයි / ගාමන්ට් එකක් / බොසා Mr. Aheer / ළපටි කැරට් කොළ සම්බෝල ඉතාම රසවත් ආහාරයක් / Sam බිමල් එක්ක යාළු වෙලා තියෙන්නේ මැක් ඩොනල්ඩ් එකේ වැඩ කරනකොට / ඒ දෙන්නා තීරණේ කරල හරියට ස්ථාවර තත්ත්වෙකට ඇවිල්ලම මැරි කරන්න / බිමල්ගේ අක්කා ඩ්රුතීයි අර්ජුන් කුමාරුයි දෙන්නත් එයාලට හරියට help කළාලු. / රෝන් නම්බර් කතාව / යසිරුත් එක්ක සවුත්හෝල් ගියා මිස්ටර් අහීර් හමු වෙන්න

හතලිහේදී... අටවෙනි කොටස
අහීර් මහතාගේ ෆැක්ටරිය ළඟම සමෝසා හදන තැනකි / අවුරුදු 1,100කට ඉස්සර කාලයකදී පර්සියාවේ උපන් ‘සමෝසා’ / එවැනි කෑම නිසා කොලෙස්ටරෝල්- පපුවේ අමාරු වැඩි වෙලාද / ෆැක්ටරිය / ‘මගේ ළඟ හොඳින් වැඩ කරගෙන හිටියොත් බඳින්න කෙල්ලෙකුත් හොයල දෙන්නං- එතකොට නිමල්ට මෙහෙ නවතින්නත් පුළුවනි, ලංකාවට නොයා’ අහීර් කියයි / එහෙත් එහෙ පඩි මදි බව ඩැඩා කියයි

හතලිහේදී... නවවෙනි කොටස
මං එතැන රැකියාවට යනවා / ‘මේ සමීරා. අපේ ෆැක්ටරියේ පරණම එක්කෙනා. මෙයා බල්නූර්- all rounder’ / ඇඳුම් මැදීම තමයි  job එක / මං අකමැතිම වැඩක් / කිර්පාල් මගේ අනෙක් සගයායි / ‘හයියෙන් හයියෙන් මදින්න එපා, හෙමින් කරපන්’ කිර්පාල්ගේ උපදෙස් / සමීරා කේලාම්කාරියකි / එපා කරපු ගඳක් එයි / චා; තේ / එතෙක් මෙතෙක් බීලා තියෙන පාඩාවී තේ එක / භාෂා අවුල / මිනිස්සු බාබෙල් කුලුන තනද්දී බියවූ දෙවියෝ භාෂා ගොඩක් මිනිසුන්ට දුන්හ / විවේක ගන්නට තැනක් ෆැක්ටරියේ නැත; පුටු නැත!

හොඳටම ගැලපෙන දෙදෙනෙකු අතර ඇතිවන ලිංගික රසායනිකයක් වුණත් එක්ස්පයර් වෙනවා!

හතලිහේදී... දහවෙනි කොටස
අහීර් මහතා බිව්වෙත් ඒ තේමයි / කඩක් චායි / හොඳ දේශපාලන උපහාසාත්මක කමෙන්ටුවක් / එදා ගෙදර යද්දී හොඳ පණ ගිහින් / කිර්පාල්ගේ ‘මෞඛ දුර්ගන්ධය’ / නදීක ගුරුගේ මහතාගේ බස

හතලිහේදී... එකොළොස්වෙනි කොටස
කිර්පාල් හඩ්ඩෙකි; කම්මැලියෙකි. / සමන්තිල ගෙදරට ගමනක් / බ්රූනෝ / සමන්තිගේ ආරක්ෂක සුනඛ රාජයා / Jobseeker's Allowance (JSA) එක... Doll එක ගැන විස්තර / 2024දී ඒ ගෙවීම් සිද්ද වී තිබෙන විදිහ - වයස අවුරුදු 24 දක්වා කෙනෙකුට සතියකට පවුම් 71.70ක් (£71.70). / අවුරුදු 25ට වැඩි කෙනෙකුට නම් ‘සතියකට £90.50’කි.

හතලිහේදී... දොළොස්වෙනි කොටස
සමහර අය මේ ලෝකෙ deodorant කියලා ජාතියක් තියෙනවා කියලා දන්නෙත් නෑ. / අපේ කුණු බැහැරලීමේ සිරිත /  මේ ලෝකේ ඉන්න ඔක්කොම මිනිස්සු ගාණට වඩා බැක්ටීරියා ප්‍රමාණයක් කටේ ජීවත් වෙනවා / සරලව කිව්වොත් එක දතක බැක්ටීරියා මිලියන 400ක්, බිලියන 1ක් අතර ප්‍රමාණයක් ඉන්නවලු. / කිර්පාල්ගේ කිවිසුම / දබරය / කිර්පාල්ගේ තැනට අමන් / අමන් හැන්ඩියෙක්. කහපාටට හුරු සුදු පාටයි. කොණ්ඩය දිගට වවලා. කැරලි නොගැහී උරහිසට ගලා හැලුණු ඒ කොණ්ඩය ඒ කඩවසම් හාදයාගේ නෙත්කලු පෙනුම තවත් වැඩි කළා / අමන්ව දැකපු පළමුවෙනි දවසෙම මගේ ඇහැට වැටුණා. වැඩියත්ම ඒ හාදයාගේ තිබ්බ කෙළිලොල් සැහැල්ලු ගතිය! / නයනානන්දගෙන් ලියුමක් / හොඳටම ගැලපෙන දෙදෙනෙකු අතර ඇතිවන ලිංගික රසායනිකයක් වුණත් එක්ස්පයර් වෙනවා / රාග සූත්‍ර

හතලිහේදී... දහතුන්වෙනි කොටස
අශාන් ගැන මතක / මගේ ලිංගික අනන්‍යතාව ගැන ඇත්ත හෙළි කළ යුතු කාලයද මේ / ඉස්සෙල්ලාම කියන්නෙ කාටද? / කොහොමද කියන්නේ? / Bus Pass / බල්නූර් ජංගම දුරකථනයක් අරගෙනය / අමන් සමඟ සාමීචිය වැඩි වෙයි / “... කෙල්ලෝ විතරක් නෙවෙයි නිමල්... උඹට නං කොල්ලො එක්කත් එෆෙයාර්ස් තියෙනවා වෙන්නැති! ඇත්තටම උඹට එහෙම එෆෙයාර්ස් තිබිලා නැද්ද?” අමන් අහයි.

යහමින් වෙලාව අරගෙන මං වහන්සේ මෙතෙක් කතාව ලිව්වා වගේම- ඒ ලියාපු ටික නිස්කාංසුවේ කියවා බලන්නටත් අදරැති පාඨක ප්‍රජාවට ප්‍රමාණවත් ඉඩක් හා කාලයක් ලබා දිය යුතුය. එසේ කරමිනි, මේ කොටස අදට නවත්වන්නේ...
ඉතිරිය ඊළඟ කොටසින්...

නොගියත් ගියා වගෙයි...

මෙවර පා ගමන යන්නට නොහැකි විය

කටයුතු සියල්ලම යෙදුණේ නුහුරටය
ඒ හින්දාම අසමත්කම සිදු විණිය
තවමත් හිත තැවෙයි ඒ වෙනුවෙන් දුකය
මෙවර පා ගමන යන්නට නොහැකි විය

දෙදහස් දහතුනෙයි අප පළමුවෙන් ගියේ
හයවෙනි වතාවට ගිය වසරේය ගියේ
කොතෙක් ගියත් ඇති වීමක් නැතිව ළයේ
නැවතත් යන්න ආසාවෙනි අප හිටියේ

පාද යාත්‍රාවේ යන්න ඕනි නං යුෂ්මතාට සති දෙක තුනක්වත් ඇවිදින්නම වෙනවා. පේ වෙන්නත් ඕනිනෙ...

යන්නට කලින් හැමදාමත් ඒ ගමන
සති කිහිපයක් ඇවිදල පුහුණුව ලබන
සිරිත තිබුණෙ මං fit නැති නිසාවෙන
මහ වැසි නිසා බැරි විණි එය කර ගන්න

අපේ හිතවත් අයස්මන්ත පීරිස් මහත්තයා risks ගන්නට දෙයියෙකි. හිතුණාම හිතවතුන්ට අන්දවන්නටත් සූරයෙකි. පාද යාත්‍රාව සම්බන්ධයෙනුත් එහෙමය. මුල්ම වතාවේ සති ගණනාවක් තිස්සේ; පැය ගණන් අපව ඇවිද්දමින් හිටි උන්නැහේ, නෙවිල්ව ඇන්දෙව්වේ පැය දෙක තුනකිනි. ඒ හාදයාත් එක්ක කිඹුලාවල ජොගින් පාත් එකේ පැයක්- දෙකක් විතර ඇවිදලා (ඇමට වගේ) Cool Spot එකකින් ස්මූති අරං දීලා කිව්වේ ‘ගමනට උඹ fit මචං’ කියලාය.

එහෙව් අයස්මන්ත පසුගිය හය වතාවෙන් එකකදීවත් මට නං ඒ බුරුල නොපෙන්නුවේය!

පුහුණුවේදී මං වහන්සේ එක දිගට පැය තුන හතරක් ඇවිද්දත් එයාට නොසෑහෙයි. මං මුරණ්ඩු වෙනකොට කඩා පනින්නත් නොපැකිළෙයි. “යකෝ, උඹද දොස්තර, මමද දොස්තර? උඹ ලෙඩා... මං කියන දේ අහපන් අයියේ. පාද යාත්‍රාවේ යන්න ඕනි නං යුෂ්මතාට සති දෙක තුනක්වත් ඇවිදින්නම වෙනවා. පේ වෙන්නත් ඕනිනෙ...” කියලාත් මතක් කළේය.

ඒත් වැස්ස වලාහක දිව්‍ය පුත්තරයා කිසිම බුරුලක් නොදී අපේ මෙදා plan සේරම සුනු-විසුනු කර දැම්මේය.

නොගියට මොකද පා ගමනට එක්කහුව...

‘අයියේ නොකර ප්‍රැක්ටිස් යන එක රිස්කි
එහෙම risk එකක් නම් ගන්නට නොහැකි
කමක් නැහැනෙ- next time යන්න හැකි
නැහැ වාගෙයි මෙවර අපි ටික වැඩිය ලකි’

කිව්වා හිතාදර පීරිස් තිරසරව
පිළිගන්නට වුණා උවදෙස කීකරුව
නොගියට මොකද පා ගමනට එක්කහුව
තොරතුරු, foto නං දුටුවෙමි අඩු නැතිව

අවුරුදු දොළහකට කලින් ‘කතරගම පාද යාත්‍රාව’ මේ තරම් ප්‍රසිද්ධ වී තිබ්බේ නැත. ඒකටත් එක්ක දැන්...
විශේෂයෙන් fb එකේ... පාද යාත්‍රාව ගැන සේරම තොරතුරු එහි වැටෙයි. වෙනෙකක් තබා, තම කණ්ඩායම හා එක්ව පාද යාත්‍රාවේ යන්නට එන්නැයි නන්නාඳුනන්ට කෙරුණු ඇරැයුම් පවා එහි තිබෙනු දුටුවෙමි!

දහදාහකට වැඩියෙන් එහි ඉඳලාය!

ජුනි දහනවය කොළඹින් පානම යන්න
තිබුණු සියලු බස් ඕවර්ලෝඩ් වුණ
පුවත පැමිණියා, එවිටත් දහස් දෙන
උන්නලු ඔකඳ දෙවොලේ බිම වසාගෙන

ගමන ඇරඹුණේ ජුනි විසි වෙනිදාය
දහදාහකට වැඩියෙන් එහි ඉඳලාය
ගතින් නං එවෙලේ මං උන්නේ මෙහිය
හිතින්; සහමුලින් මා හිටියේ එහිය

එහෙම ඉඳිද්දී Fantastic Travelers සමූහයේ පළවී තිබුණු ‘ලාහුගල’ foto රැසක් දුටුවෙමි!
විසි-තිස් වතාවකටත් වඩා ලාහුගල හරහා ගමන්කොට තිබෙන මටත් ඒ foto රැස ලබා දුන්නේ නවතම ආනන්දයකි; ප්‍රබල ආහ්ලාදයකි!

‘පාද යාත්‍රා ෆොටෝස්තුත් හොයාගෙන ලියන්න ඕනි foto වැඩි, text එක අඩු post එකක්... කවිත් එක්ක...’ මට සිතිණි.

ඔබ මේ කියවන්නේ ඒ පෝස්ටුවයි.

දම් පැහැ කුසුම් යායම හරි දඟයි වගේ

වැහි වැටුණෙන් දිගට පැල් බැඳගෙන වාගේ
වියළි නැඟෙනහිරටත් දැන් මඟුල් වගේ
විල්ලු- වගුරු බිම් එහෙමත් වැව් වාගේ
දම් පැහැ කුසුම් යායම හරි දඟයි වගේ

බෙරු කන පිණිස රැස්වෙන හස්තියො කොහෙද
කලින් ඇවිත් කුස පුරවන් ගිහිල්ලද
මිනිස් අපට වැඩියෙන් උන් සංවරද
උන් මේ මල් පලස වනසන්නේ නැතිද

බැතියම සවිය වෙයි ඔවුනට සුවය දෙමින්!

දමිළ බැතිමතුන් පිළිවෙත් පුරාගෙන
මඟදී මළත් සැපතක් යයි හිතාගෙන
අඩුම-කුඩුම සේරම බර ඔසවගෙන
එනවා මේ ගමන හැම දුක් දරාගෙන

මාස ගණන් පේ වීගෙන සැදැහැ සිතින්
ගස් ගල් යට පවා රෑ කල ගත කරමින්
සැතපුම් සිය ගණන් ගෙව්වත් පා ගමනින්
බැතියම සවිය වෙයි ඔවුනට සුවය දෙමින්

ඒ නිසා දෙයියන්ගෙ පිහිටයි ඕන් කලින්ම කිව්වා, වන්දනාව යන විදියට පිලිවෙලට පලයල්ලා. ගොඩක් එව්න් ටිපර් වෙලා එයි...

‘සිංහල අයගෙ සිත් තුළ නෑ ඒ බැතිය’
‘මේ ගමනත් යන්නෙ trip යනවා වගෙය’
‘බහුතරයක් පතන්නෙත් මින් විනෝදය’
කෙරෙන චෝදනා බොරුමත් නොවේමය

එහෙම නැඟුණු චෝදනාවලින් එකක් මේ:
‘රේස් ගිහින් දවසෙන් ආවා දෙකෙන් ආවා කියාගෙන වැඩ පෙන්නන්න දඟලන උන් නම් දැන් මේකේ හොඳටම වැඩි. ගිය අව්රුද්දෙ මෙච්චර රැඟිලි තිබුනෙ නෑ.
රැල්ලට යන එවුන් නම් සාපයක්. ගියාට කමක් නෑ. දැනමුතුකමක් දෙන මිනිස්සුන්ටත් පොර ටෝක් දිදී මේකෙ රඟන්න එපා. අනික රෑ 7, 8 වෙනකම් ගමන් කරල කෝම හරි රේස් ගිහින් දිනුවට කමක් නෑ. අන්තිමට අලිය ගැහුවා, කොටියා ගැහුවා, වලහ ගැහුවා, මහසෝන ගැහුවා කියාගෙන මේකෙ වැලලෙන්න හදන්නත් එපා. ඊට පස්සෙ විපාක විඳින්න වෙන්නෙ ඊලඟ අව්රුදුවල වන්දනා කරන බැතිමතුන්ට.

මිනිස්සු නීති පිලිපදින්නෙ නැතුව දඟලද්දි ඉදිරියේදි පාද යාත්‍රාවට මොන මොන සීමා දායිද කියල කව්ද දන්නෙ. ඒ නිසා දෙයියන්ගෙ පිහිටයි ඕන් කලින්ම කිව්වා වන්දනාව යන විදියට පිලිවෙලට පලයල්ලා. ගොඩක් එව්න් ටිපර් වෙලා එයි දැන් රෙද්ද උස්සගෙන. ආවට කමක් නෑ, අපිට නම් ගානක්වත් නෑ.😌’

ඒවා කෙරෙන තැන්වලටත් වෙලා මුහුන් - ඒ සිරිතුත් ඉගෙනගෙන ඒ ගොල්ලන්ගෙන්

කඳ සුරිඳුන් පිහිට යදිමින් දිගටෝම
මුරුගන්, අග්නි, සරවන නම් මැතිරීම
සඳුන් කපුරු දල්වා මල් පුද දීම
පා ගමනෙදිත් කෙරිලා ඇත ඉහළින්ම  

ඒවා කෙරෙන තැන්වලටත් වෙලා මුහුන්
ඒ සිරිතුත් ඉගෙනගෙන ඒ ගොල්ලන්ගෙන්
ලියන්නට හිතාගෙන උන්නත් මේ මං
නොයැවුණු නිසා ‘ඒ අරමුණ විණි නට්ටං’

‘කඩාගෙන නොයා අපි හෙමිහිටම යමු
අමාරුවෙන් හරි ‘ඒ ගඳ’ උහුල ගමු’
‘ඔව් ඔව් රේස් නොදුවා හෙමිහිටම යමු
එහෙම කරල ගමනේ විසිතුරු බලමු!’

අලි රාළටත් ගමනේ යන්නට හිතිලා

එහෙමයි අපේ සගයොත් එකඟව උන්නේ
එය වැරදුණා ‘පව් පළ දීමක් වැන්නේ’
කම් නැත හීන එකකින් නෑ එළි වෙන්නේ
අදට වැඩිය හෙට හොඳ දවසක් වෙන්නේ

අලි රාළටත් ගමනේ යන්නට හිතිලා
වගෙයි, ඒත් සංසුන්කම නෑ හිඳිලා
ඒකට මෙහේ ඉන්නා අලි වාහේලා
කිට්ටු වගෙයි දැන් යන්නට වඳ වීලා

දැනගෙන කතරගම යමු නුවණැති විලසින්!

පා ගමනෙදී මුණ ගැහුණොත් හෙම ඇත්තු
කැලේ කඩාගෙන දුවනව මනුසත්තු
දුවන්නට ගිහිං පණ නැති කර ගත්තු
අඟන ගැන තවම මතකයි සියලු තතු

ළිං තුන කිට්ටුවෙදි සිදු වුණු ඒ විපතින්
උගත යුතුයි පාඩම්- වන මැද යන්නන්
දැනගෙන කතරගම යමු නුවණැති විලසින්
නැත්තං අතරමං වෙන්නට වුව පුළුවන්

දැන් දැන් පා ගමනෙ යෙදෙනා උදවියට - කෑම බීම දන්සල් ඇත වකාරෙට  

දැන් දැන් පා ගමනෙ යෙදෙනා උදවියට
කෑම බීම දන්සල් ඇත වකාරෙට
තැඹිලි, කොමඩු දුන්නලු හරි සාරේට
දෙන එක දෙන්න ඕනෑ මදි නොකියන්ට

අයිස්ක්‍රීම්, සව්, කිරිබත් වාගේම
මාළු පාන්, ඔසු තේ, බත් පෙර සේම
දුන්නලු ඒ නිසා පිරිමැහිලා කෑම
වේලක් නොඉව්වත් කළ හැක rest කෙරුම

නෙතට සුව ගෙනෙයි අරණක දසුන පවා

ගහකොළ පිරුණු වනාන්තරයක සිත්තමකින්- foto එකකින් වුණත් ගෙනෙන සතුට මනින්න බැරි තරං! එහෙම නං හැබැහින්ම එහෙම ඉසව්වක සැරිසරනකොට කොහොම ඇද්ද...

නෙතට සුව ගෙනෙයි අරණක දසුන පවා
දැවෙන සිත් සතන් වුව ඉන් දැමෙයි නිවා
සංහිඳියාව ගෙන දී සිත සතප්පවා
සුව දෙවනවා ලෙඩ රෝගත් දුරට යවා

වනස්පතියො හරිතෙන් ඇත සැරසීලා
කුරුළු කොබෙයියොත් වාගෙයි වහං වෙලා
පලු හා වීර පල තිබ්බලු වැහි වැහැලා
අපිත් ගියා නං කනවනෙ රස කරලා

අම්මා, කකුලෙ දිය පට්ටා ඇවිදින්ද - නැත්තං කටු ඇනිල දිගටම කෙවෙනවද?     

ගමන දුකයි, වෙහෙසයි ඇත්තම කියතොත්
ඒත් ඇවිත් සුපුරුදු ලෙස මේ වාරෙත්
(යන්න බැරි වුණත්, විස්තර දැක්කාමත්
දුකයි)- උයල අහවර නැතිවද තවමත්

අහවර වෙන්නෙ කොහොමද ළිප නිවිල වගෙයි
ළිපේ තරමටද දර කොට- ඒත් දෙකයි
ඉපල් කෝටු දැම්මා නං ළිප ඇවිලෙයි
අත දිග හරියෙ එව්වා නෑ හොයන්න වෙයි 

අම්මා, කකුලෙ දිය පට්ටා ඇවිදින්ද
නැත්තං කටු ඇනිල දිගටම කෙවෙනවද
හෙම්බත් වෙලා වාගෙනෙ ඇයි මහන්සිද
නඩේ අනිත් උදවිය කොහෙ ගිහිල්ලද

‘එක සැරයක්වත් සිරීපාදේ ගිහිල්ල නැති මිනිහත් මෝඩයා- එක සැරයකට වැඩියෙන් යන මිනිහත් මෝඩයා’ යැයි කීමක් ආදියේ පැවතිලා තිබෙයි. ඒ කියමන ‘කතරගම පාද යාත්‍රාව’ සම්බන්ධයෙනුත් කියැවුණේ මගේ හිතවතෙකුගෙනි. ඒ කියමනේ ඇත්තක් තිබේද?
මිනිහා කියන සතා තමන් කැමති ඕනෑම දෙයක් කරන්නේ එකම එක වතාවක් විතරයිද?
අනෙක් අතට හිතනකොට, චුට්ටං හරි මෝඩකමක් නැති මිනිසුන් ඉන්නේ කොයි සක්වලේ කොයි ලෝකෙද...

පා ගමනේදි ඒ වගෙ පියවරු දැක්ම...

හුඟක් පැතිවලින් හිතලා බලනකොට
‘ඇට මෝඩයෙකි තමුසෙත්’ හිත කියයි මට
‘වෙන්නැති මාත් නෝමල් නෙව’ හිතෙන විට
හිනා වෙන්න මදි වාගේ දැනෙයි කට

නොමිනිස්කම වගෙම මිනිසත්කමත් ඉතිං
උරුම වෙනව නෙව අපහට ජානවලින්
ජාන හොඳ වුණත් නොවුණත් ඇබ්බැහිකං
දුරැරලිය හැකිද අපි ජීවත් වෙනකං

පුතෙකු කර තියං උස්සාගෙන යෑම
තාත්තෙක් කරයි ආදරයෙන් බෝම
පා ගමනේදි ඒ වගෙ පියවරු දැක්ම
අරුම නෙවෙයි- දැක්කා හැම වාරේම

එවන් දසුන් ආයෙත් දෙනෙතට දෙන්න
වන අසිරිය මදිය නොකියා විඳගන්න
එන වසරේදි මේ පා ගමනේ යන්න
වාසනාව, ශක්තිය, ඉඩ මට දෙන්න෴0෴