හිනා තවත් හිනා - අටවෙනි කොටස

තම කුළුඳුල් නවකතාව ‘පෙම්වන්ති’ මුද්‍රණද්වාරයෙන් පළකොට.... 

“... ඇමරිකන්කාරයෝ හැම දේම කරන්නෙ වැරදියට.... තමුසෙලා පාරේ වාහන එළවන්නේ වැරදි පැත්තෙන්. කනකොට ගෑරුප්පුව අල්ලන්නේ වැරදි අතින්.... දැනුත් ඒ වගේමයි!

තමුසේ කෝච්චියෙන් එළියට උස්සලා දැම්මෙත් වැරදි බැල්ලිවනෙ අයිසේ.”

ඒක නේද අපි ගිය පාර කොටසෙන් අන්තිමට කියෙව්වේ? මෙන්න පොතේ තියෙන ඊළඟ කතන්දරේ: 

49. කුළුඳුල් නවකතාව

ලැනරෝල් තම කුළුඳුල් නවකතාව ‘පෙම්වන්ති’ මුද්‍රණද්වාරයෙන් පළකොට දිවයින පුරාම පොත්හල්වලට බෙදා හැරියේය. දෙසතියක් ගතවූ පසුවද එකම පොතක්වත් විකිණී නොතිබුණි.

ඊටත් සතියකට පසු ලැනරෝල් ප්‍රසිද්ධ පුවත් පතක ‘මංගල දැන්වීම්’ තීරුවේ දැන්වීමක් පළ කළේය.
“විදේශ රටවල් කිහිපයකම ව්‍යාපාර හිමි, ධනවත්, කඩවසම්, තිස් හැවිරිදි අවිවාහකයෙක් සහකාරියෙකු සොයයි. ඔහු සොයනුයේ ලැනරෝල් මහතාගේ ‘පෙම්වන්ති’ නවකතාවේ ප්‍රධාන චරිතයට සමාන ගතිගුණැති තරුණියකි.”

පසුවදා වනවිට නවකතාවේ පිටපත් සියල්ලම විකිණී ගොස් තිබිණි.

50. ඒ ප්‍රශ්නෙට විරුද්ධයි!

නඩුවක් විභාග වෙමින් තිබිණි.

ඒ මොහොතේ සාක්කි දීමට පැමිණියේ අතිශයින්ම රූමත් තරුණියකි.

“පෙරේදා රාත්‍රියේ ඔබ මොකද කළේ?”
විත්තියේ නීතීඥයා තරුණියගෙන් විමසුවේය.

“යාළුවෙක් එක්ක පාටියකට ගියා.” තරුණිය නොපැකිළව පිළිතුරු දුන්නාය.

“එතකොට ඊයේ රෑ?”

“මං තව යාළුවෙක් එක්ක ෆිල්ම් එකක් බලන්න ගියා...”

“බොහොම හොඳයි. අද රෑට මොකක්ද කරන්න හිතාගෙන ඉන්නේ?”

විත්තියේ නීතීඥයා එසේ අසද්දී පැමිණිල්ලේ නීතීඥයා වහාම නැඟිට්ටේය. “ස්වාමීනි, මං ඒ ප්‍රශ්නයට විරුද්ධයි. මං එයාගෙන් කලින්ම අහලයි තියෙන්නේ.”

කැලේ කපපුවාම නරි කොහේ යන්නද?

51. කඩිනම් ප්‍රවෘත්තිය

නරියව දන්නව නේද?
දේශපාලන නරි නෙවෙයි. කැලේ හිටපු එවුන්. ඒත් දැන් හැම තැනම වගේ කැලෑ කපනවනේ... සංවර්ධනේට අරකට මේකට කිය-කියා. කැලේ කපපුවාම නරි කොහේ යන්නද?

පව් අප්පා!
ඉතිං‍ මේ කියන්න යන්නෙ කැලේ හිටපු නරියෙක් ගැන. ඌ නං හැබෑම නරියෙක් තමයි  වචනයේ පරිසමාප්තාර්ථයෙන්ම.

මුගේ වැඩේම නරි වැඩ කරන එකයි!

ඔන්න දවසක්දා මූ කැලේ අස්සෙන් රිංග-රිංග යනකොට මෙන්න ඇහෙනවා පුංචි සද්දයක්. නරියා නැවතුණා....
හොඳට කන් දුන්නා. පොඩි එවුන්ගේ සද්දයක් එන්නේ! කොයිකටත් කියලා සූදානං ශරීරෙන් නරියා සද්දේ එන දිහාවට කිට්ටු කළා.

දෙයියෝ සාක්කි!
කොටි ගුහාවක්... නරියා දන්නෙම නැතිව ඇවිත් තියෙන්නේ කොටි ගුහාවක් ළඟට. නරියට බයටම සුළුදිය බෑවුණා. ඒත් ඇහෙන්නෙ කොටි පැටවුන්ගෙ සද්දේ විතරයි. මහ එවුන්ගේ වගක්වත් නෑ.

“අම්මා කොහේ ගියාද මන්දා... මට බඩගිනියි!”

“අම්ම විතරක් නෙවෙයි, තාත්තත් එහෙමමයි. කොහේ ගියත් ඉක්මනටම එන්න එපැයි නේද මල්ලී....” අනිත් කොටි පැටියත් මල්ලිට කියනවා.

දැන් ඔන්න නරියට හරි සතුටුයි. කේසර සිංහ රාජයෙක් වගේ නරියා ගියේ නැතැයි කොටි ගුහාව ඉස්සරහටම.
“කෝ බොලව් තොපේ මහ එකාලා!” නරියා ගිරිය පුප්පලා ගෝරනාඩු කළා; අඩි පොළොවේ ගැහුවා. කොටි පැටව් දෙන්නා ‘මීක්’ සද්දයක්වත් නැතිව බලන් ඉන්නවා තක්බීර් වෙලා.

කෝ අම්ම තාත්තා... කතා කරපල්ලා...

“මොකද කතා නැත්තේ? උඹලගෙ කටේ පිට්ටුද... කෝ තොපිලගේ අම්ම තාත්තා... කතා කරපියව්... කෝ අම්මා?”

බයේ ගැහි-ගැහී කොටි පැටියෙක් කට ඇරියා.
“අම්මලා කෑම හොයන්න ගිහින්....”

“කෑම හොයන්න... උං දන්නෙ නෑ මගේ හැටි!
උඹලා දන්නවද මං කවුද කියලා. මං තමයි    නරියා!
අම්මා ආපුවාම කියපං මං උඹලගෙ අම්මට....”
කොටි පැටවුන්ගේ අම්මට ‘අහවල් එක’ කරනවා කියලා නරියා කයිවාරු ගහනකොට කොටි පැටව් දෙන්නා මූණෙන් මූණ බලා ගත්තා. දැන් නරියට තවත් සැටිස්!

“අම්මට විතරක් නෙවෙයි බොලව්... උඹලගෙ තාත්තටත් අහවල් එක කරලයි මං පස්ස බලන්නේ!” නරියා ජොලි පිටම කිව්වා.

ගුහාවේ ඉන්න ගමන් දවස පුරාම ටී.වී. බලන කොටි පැටව් දෙන්නා ඒ සැරේ නං හීනියට ‘කෝචෝක්’ හිනාවක් හුවමාරු කර ගත්තා.
නරියත් මේක දැක්කා.

“මොකද තොපි විළිස්සන්නේ...
උඹලා හිතන්නෙ උඹලගෙ තාත්තට ඒක කරන්න මට බෑ කියලද?” නරියා ඇහුවා.

ටී.වී. එකට පිං සිද්ද වෙන්න දැන් කාලෙ පුංචි එවුන්ට අමුතුවෙන් කියල දෙන්න දෙයක් නැහැනේ. ඉතිං‍ එක පැටියෙක් කියපි ‘ඒ වුණාට නරි අංකල්, අපේ තාත්තා පිරිමි සතෙක්නෙ’ කියලත්.
නරියට වැඩේ තේරුණා.

“මොකද මේ ඔයාලා බය වෙලා?” කොටි අම්මා පැටව් ටික....

“හඃ! තොපි හිතුවේ මං ඒකවත් නොදන්න මෝඩයෙක් කියලද... බලාපියව්...” කියලා නරියා ආයෙමත් පාරක් කොටි අම්මටයි, කොටි තාත්තටයි කරන දේ ගැන පාරම් බෑවා!

නරියා ගියාට පස්සේ කොටි පැටව් දෙන්නා ඉවසිල්ලක් නැතිව බලන් හිටියා අම්මලා එනතුරු. මහ කොටි දෙන්නා එනවා ඈත තියාම දැක්ක ගමන් කොටි පැටව් දෙන්නා පෙරමඟට දිව්වා.

“මොකද මේ ඔයාලා බය වෙලා?” කොටි අම්මා පැටව් දෙන්නව තුරුල්ලට ගත්තා.

පැටව් දෙන්නගේ කතන්දරේ අහපු කොටි රාළහාමිට අසූහාරදාහටම කේන්ති ගියා.
“අසමජ්ජාති නරියා! ඕකා කොයි පැත්තටද ගියේ? අද මං ඕකට....” දත් කූරු කකා කොටි රාළහාමි ගෙරෙව්වා.

“අන්න අර පැත්තටයි ඌ ගියේ....” පැටියෙක් පාර පෙන්නුවා.

කොටි රාළහාමිත් නරියාගේ ඉව පාර දිගේ මැරතන් එක පටන් ගත්තා. වැඩි දුරක් දුවන්න ඕන වුණේ නෑ, කොටි රාළහාමි දැක්කා ඈත යන නරියව.

‘ඔහෙ හිටු නරියා’කියලා කොටි රාළහාමි ගෙරෙව්වා විතරයි, නරියත් මොකද කළේ- වල්ගේ දෙපරැන්ද අස්සේ ගහගෙන පණ කඩාගෙන දුවන්න පටන් ගත්තා.
නරියා දුවනවා; කොටියා එළවනවා!

ඔහොම දුවනකොට නරියා දැක්කා පාර අයිනේ බෝක්කුවක් හදන්න ගෙනත් දාපු කොන්ක්‍රීට් නළයක්. නරියට ගණදෙවි නුවණ ආවා. ඌ ඕනෑකමින්ම වගේ කොටි රාළහාමිට කිට්ටු කරන්න දීලා අර නළයට රිංගුවා.
දැන් ඌ අර කොන්ක්‍රීට් නළය ඇතුළේ...

කොටි රාළහාමිට ඌරු ජුවල්!
කොටියත් නළයට රිංගුවා. හරි වැඩේනෙ එතකොට වුණේ. කොටි රාළහාමිව නළයේ හිර වුණා. නරියා අනිත් පැත්තෙන් එළියට ආවා; ඇවිත් නිකං හිටියෙත් නෑ.
නරි පැටවුන්ට කී විදිහටම කළා. ඒකෙන් වුණේ කොටි රාළහාමිව තවත් ටිකක් කොන්ක්‍රීට් නළයට හිර වුණු එකයි.

නගරේ කොන්ක්‍රීට් වනාන්තරේ ඉඳල-ඉඳල හෙම්බත් වුණු කට්ටියක් කැලේට ඇවිත් කෑම්පින්....

ඊළඟට නරියා ඔය මහන්සියටත් එක්ක හෙමින්- හෙමින් පල්ලම් බහින්න ගත්තා.

නළය අස්සේ හිර වෙලා හිටපු කොටි රාළහාමිට තේරුණා ‘දැන් ඉතිං ඉස්සරහට ඇදුණොත් සදාකල්ම එතැන තමයි’ බව. කොටි රාළහාමි ‘රිවර්ස් ගියර්’එකට දාලා, සාර්ථක ලෙස පසු බහින්න පටන් ගත්තා.
වැඩේ හරි! ආයෙමත් කොටි රාළහාමි නිදහස්.

‘මේ වතාවේ නං ඔය නරියව තියන්නෙ නෑ මං...’ කියලා එකහිත් හිතාගෙන; පුරුෂ ධෛර්යය වඩවාගෙන; දකුණු කකුල පෙරට තියලා කොටියා ආපහු ලුහුබැඳීම පටන් ගත්තා.

අතු කෑල්ලක් කැඩෙන සද්දේ ඇහිලා ආපහු බලපු නරියා මොකද්ද දැක්කේ... කොටි රාළහාමි ළඟම එනවා. ‘මෙදා සැරේ නං මම ඉවරයි!’ දෝෂාභියෝගයකට බය වෙච්චි ජනාධිපතිතුමෙකු වගේ නරියත් තියෙන ඔක්කොම වීරිය කකුල් දෙකට පැවරුවා.

දැන් නං නරියට හොඳටෝම හති!
තවත් නං දුවා ගන්න බැරි තරම්. එතකොටමයි ඌ දැක්කේ, ළඟම තිබුණු කූඩාරම.

නගරේ කොන්ක්‍රීට් වනාන්තරේ ඉඳල-ඉඳල හෙම්බත් වුණු කට්ටියක් කැලේට ඇවිත් කෑම්පින් එකකට.
නරියා එතැනට දිව්වා. කවුරුවත්ම නෑ, කට්ටියම කොහාටද ගිහින්. බැලුවා වටපිට- හැංගෙන්න තැනක් නම් නෑ... එතකොටම උගේ ඇහැ ගැහුණා හාන්සි පුටුවක්. ඒක උඩ ඉංගිරිස් පත්තරේකුත්...

දඩිබිඩි ගාලා හාන්සි පුටුවේ වාඩි වුණු නරියා ඉංග්‍රීසි පත්තරේ අරං, ඒක දිග ඇර ගත්තා තමන්වම වැහෙන විදිහට.

ඔන්න එතකොටමයි කොටි රාළහාමිත් එතනට කඩා පාත් වුණේ. බැලුවා වටපිට. කවුරුවත්ම නෑ වගේ. තවත් හොඳට බලද්දියි දැක්කේ, හාන්සි පුටුව උඩ කවුදෝ ඉංගිරිස් පත්තරයක් බලනවා.

“මහත්තයා, මෙහෙ නරියෙක් එහෙම දිව්වා දැක්කද?” කොටි රාළහාමි බොහොම ආචාරශීලී විදිහට ඇහුවා.

නරියත් කටහඬ වෙනස් කරලා කතා කළා.

One hot summer day, a blonde came to town with her dog...

“නරියෙක් දිව්වේ නං නෑ. ඒත් මේ පත්තරේ නරියෙකුගේ වැඩක් ගැන නම් දාලා තියෙනවා...”

“ංඈ? ඒ මොකක්ද මහත්තයා පත්තරේ තියෙන්නේ..” කොටියා ඇහුවා.

“දැන් ටිකකට ඉස්සෙල්ලා නරියෙක් බලහත්කාරයෙන් කොටියෙකුට ගුද සංසර්ගය කළා කියලා...”
නරියා ඒක කිව්වා විතරයි, කොටියගෙ ඔද හිඳුණා. මෙහෙම කියැවුණා.

“මූ මට මේක කළා මදිවට අධෝ මුඛේ ශුක්‍ර ධාතු වේළෙන්නත් කලින් පත්තරේට නිව්ස් එක දීලනේ!”

‘සැම විටම ඇත්ත ප්‍රබන්ධයට වඩා රසවත්ය’ බෝම ප්‍රසිද්ධ කියමනක්නෙ ඒ. ආයෙමත් වතාවක් ඒක සක් සුදක්සේ ඔප්පු වුණා පහුගිය කොටසේ comments තීරුවේදී.
එතන තමයි හොඳම හරිය තිබුණේ.

එයින් මට වැඩියත්ම වැදුණු විහිළුව කරලා තිබ්බේ Google එකෙන්.
ඒ සිදුවීමට මුල් වුණු Sam Perera මහත්තයාටත් මෙ ටිකම හිතිලා වෙන්නැති ‘ගූගල් ට්‍රාන්ස්ලේට් එකෙනුත් හොඳ විහිළු කතා හදා ගන්න පුළුවන් නේද?’ කියලා පස්සේ අහලා තිබ්බේ.
ඒ කතාව පටන් ගන්න වෙන්නේ Sam හිතවතා නොවැම්බර් 8 වෙනිදා එවා තිබුණු මේ කමෙන්ටුවෙන්.

“අමීර් ඛාන් පොලිසියේ! කියවපුවාම පහු ගිය දවසක කියවපු පොලිස් කතාවක් මතක් උනා. ඒක එහෙම්ම පහළින් දාන්නම්.

One hot summer day, a blonde came to town with her dog, tied it under the shade of a tree, and headed into a restaurant for something cold to drink.

Twenty minutes later, a policeman entered the restaurant and asked, 'Who owns the dog tied under that tree outside?'. The blonde said it was hers. 'Your dog seems to be in heat' the officer said.

The blonde replied, 'No way. She's cool 'cause she's tied up under that shade tree.' The policeman said, 'No! You don't understand. Your dog needs to be bred'. 'No way,' said the blonde. 'My dog doesn't need bread. She isn't hungry 'cause I fed her this morning.'

'ඔයාගේ බල්ලා රත් වෙලා වගේ' පොලිස් නිලධාරියා රන්වන්තියට කීවේය.

The exasperated policeman said, 'NO! You don't understand. Your dog wants to have sex!'

Blonde looked at the cop and said, 'Well, go ahead. I always wanted a police dog.'”

‘නිදිගෙ පංච තන්තරේ’ ලියවෙන්න පටන් ගත්ත කාලෙ ඉඳලම වගේ, හැම post එකක්ම කියවන; ඒවාට අගනා ප්‍රතිචාර දක්වන Sam රසවතා වගේමයි, ඊට පසුව එකතු වුණු හිතවතුන් ගොඩ දෙනෙකුත්. එයින් කෙනෙකු වුණු ‘ටොමී’ (එතුමාව මට පෙනෙන්නේ නිකං ඉන්න බැරි ‘කුක්කං ගාය’ තියෙන මහත්තයෙක් වගෙයි.) එදාම කරලා තිබ්බා පංකාදු වැඩක්. මගේ වචන ඕනි නෑ... මෙන්න එයා කියල තිබුණු විදිහටම.

“හුදීජන පහන් සංවේගය උදෙසා මම කතාව ගූගල්ට කියල, පරිවර්තනය කෙරෙව්වා:

එක් උණුසුම් ගිම්හාන දිනයක, රන්වන්තියක් තම බල්ලා සමඟ නගරයට පැමිණ, එය ගසක සෙවණක් යට බැඳ, සිසිල් යමක් පානය කිරීමට අවන්හලකට ගියාය.

විනාඩි විස්සකට පසු ආපන ශාලාවට ඇතුළු වූ පොලිස් නිලධාරියෙක් ඇසුවේ ‘එළියේ ගහ යට බැඳ ඇති බල්ලා කාගේද’ කියාය. රන්වන්තිය පැවසුවේ එය ඇගේ බවයි. 'ඔයාගේ බල්ලා රත් වෙලා වගේ' නිලධාරියා කීවේය.

රන්වන්තිය පිළිතුරු දුන්නේ, 'එසේ නොවේ. ඒ සෙවණ ගහ යට බැඳලා ඉන්න නිසා ඇය නිහඬයි. පොලිස් නිලධාරියා, 'නැහැ! ඔබට තේරෙන්නේ නැහැ. ඔබේ බල්ලා ඇති කළ යුතුයි. 'කිසිම විදිහක් නැහැ,' රන්වන්තිය කීවාය. 'මගේ බල්ලාට පාන් අවශ්‍ය නැහැ. එයාට බඩගිනි නෑ 'මොකද මම අද උදේ එයාට කැව්ව.'

කෝපයට පත් පොලිස් නිලධාරියා, 'නැහැ! ඔබට තේරෙන්නේ නැහැ. ඔබේ බල්ලා ලිංගිකව හැසිරීමට කැමතියි!'

බ්ලොන්ඩ් පොලිස් නිලධාරියා දෙස බලා, 'හොඳයි, ඉදිරියට යන්න. මට හැමදාම ඕන වුණේ පොලිස් බල්ලෙක්.'”
(වචන කීපයකට යටින් ඉරි යෙදුවේ මං, මගේ බලුකමට.)

ගිය වතාවේ හිනා post එකේ තිබුණු ‘ගිරා හපන්කම’ කතාවට අදාළව Pra Jay මහත්තයාත් links දෙකක්ම එවලා තිබුණා. දෙකම තඩි ඉංගිරිස්! කොහොමට හිටියිද ඒවා Google එකෙන් පරිවර්තනේ කරව ගත්තොත්? මේ එකක පළමුවෙනි වැකිය විතරයි.... අරුමේ තේරුම් කරන්න උලුප්පලා පෙන්වන්නේ.  

‘Pubic hair is a taboo topic. For some people, it’s important to have complete confidence in your hair-down-there and knowing your partner won’t run for the hills when they see it.’

ඒකට තමයි මාව හිරේ දැම්මේ... මං....

වෙනින් මොනවාවත් නොකියා, වෙන කොතැනකින්වත් හැරෙන්නේ නැතිව අද post එකට මෙතන හිට දාන්නේ පොතේ කතන්දර ටිකක්...

52. වැරැද්ද මොකක්ද?

ඒ සමාජවාදී පාලන තන්ත්‍රයක් සහිත රටක සිර කඳවුරකි. බරපතළ වැඩ සහිතව සිර දඬුවම් විඳිමින් සිටි තිදෙනෙක් ලැබුණු කෙටි විවේකයකදී කතාබහට වැටුණෝය.

“මොකක්ද තමුසේ කරපු වැරැද්ද?” එකෙක් ඇසුවේය.

“මොන කෙහෙල්මල් වැරද්දක්වත් කරේ නෑ ඕයි. වැඩට එන්න විනාඩි දහයක් පරක්කු වුණා.”

“ඉතිං... ඉතිං...” අනිත් දෙදෙනා ඇසූහ.

“ඒකට තමයි මාව හිරේ දැම්මේ... මං ආණ්ඩුවට වංචාවක් කළාලු!”

දෙවෙනියා කම්මුලේ අතක් තබා ගත්තේය.
“මුන්ගේ නීති තමයි නීති... තමුසේ විනාඩි දහයක් පරක්කු වෙලා වැඩට ආවට අච්චු කළා. මං විනාඩි දහයක් කලින් ආවයි කියලයි මාව හිරේ දැම්මේ. උං කිව්වනේ මං එහෙම එන්න ඇත්තෙ මොකාක් හරි කුමන්ත්‍රණකාරී කටයුත්තකට තමයි කියලා.”

“මට හිරේට එන්න වුණේ හරියටම වෙලාවට වැඩට ගිය නිසානෙ ඕයි!’ තුන්වෙනියා එසේ කී විට අනිත් දෙදෙනාම පුදුම වූහ.

“ඒකෙ තිබිච්ච වැරැද්ද මොකක්ද?”

“මං හරියටම වෙලාවට වැඩට ආවෙ හරියටම වෙලාව පෙන්නන ඔරලෝසුවක් බැඳගෙන හිටිය නිසාලු!”

“ඉතිං ඒකෙ වැරද්දක් නැහැනේ!”

“ඒ අපිටනේ බං! ආණ්ඩුවේ උං කිව්වා හරියටම වෙලාව පෙන්නන ඔරලෝසුවක් නං ඒක අපේ රටේ හදපු එකක් වෙන්න බැහැලු... ඉතිං පිටරට ඔරලෝසුවක් බැඳලා දේශද්‍රෝහී වැඩක් කළා කියලයි මාව මෙහාට එව්වේ!”

53. ගණන කීයද?

ලව්රිස් ඇඳුම් සාප්පුවට ගොඩ වැදුණේ ඇඳුම් ගන්නම නෙවෙයි, රෙදි විකුණන ලස්සන ගෑනු ළමයින් එක්ක කතා කළත් සනීපයක් දැනෙන නිසයි.

“අර ටී ෂර්ට් එක කීයද?”

“රුපියල් පන්සීයයි!” ලව්රිස්ගෙ හැසිරීමෙන්ම ඔහුව තේරුම් ගත්තු ගෑනු ළමයා ඕනෑවට එපාවට කිව්වා.

“මම බඳින්නේ හොඳට සල්ලි තියෙන කෙනෙක්!”

ලව්රිස් එක පාරක් විසිල් කළා.

“අර අත් දිග කමිසේ කීයද?”

“දාහයි!”

ඒක ඇහුණු ගමන් ලව්රිස් දෙපාරක් උරුවම් බෑවා.
“එතකොට අර ඩෙනිම් කලිසම.....”

පොඩ්ඩක්වත් පරක්කු නොවී ලව්රිස්ට උත්තරය ලැබුණා. “විසිල් තුනයි!”

54. කසාද බඳින්න කැමතියි             

“මම ඔයාව කසාද බඳින්න කැමතියි!”

තරු පහේ හෝටලයක පැවැත්වූ ප්‍රිය සාදයකදී තමා සමඟ නැටුමට සහභාගී වූ රූමත් තරුණියට සිරිමෙවන් පැවසුවේය.

“මම බඳින්නේ හොඳට සල්ලි තියෙන කෙනෙක්!”

“බය වෙන්න එපා, මගේ තාත්තා වයස අසූවක කෝටිපතියෙක්....” සිරිමෙවන් රූමතියට සහතික විය. “... ළඟදීම ඒවා මට අයිති වෙයි!”

“මම බඳින කෙනාගේ අම්මා ජීවතුන් අතර නං, මං එයාව තෝරා ගන්නෙත් නෑ.... මට නැන්දම්මලා අරහං!”

“.. සිම්පල්නේ! අපේ අම්මා අන්තරා වෙලා අවුරුදු දහයක්..”

ප්‍රෞඪ අතීතයක් ගැන පම්පෝරි ගසමින් හිටි අපි දැන් ලෝකයටම හිනා සපයන ජාතියක්...

“එහෙම නං විවාහය ගැන සලකල බලන්න පුළුවන්. මට ඔයාගේ විසිටින් කාඩ් එකක් දෙනවද? මං කල්පනා කරල කියන්නම්!”

රූමතිය සිරිමෙවන්ගේ විසිටින් කාඩ් පතත් රැගෙන පිටවී ගොස් ගත වුණේ දෙසතියක් පමණි.

ඇය සිරිමෙවන්ගේ වැන්දඹු පියා හා විවාහ වුණාය!

එහෙනං.... සෙස්ස පස්සට! 
එහෙම කියවුණත් ඊළඟ කොටස පළ කිරීම ටිකාක් විතර පරක්කු කරන්නටත් හිතෙයි. තට්ටයාගේ කොලමෙන් ‘බොග දමන උදවිය’ මදිය නොකියන්නටම අවුස්සලාය. ‘මී පැණි වන් ගී තනු’ post එකෙන්.
ඒකටම අදාළව ලිඛිතා ‘කඩදාසි කොලේ’ අඩවියෙන් ‘කොප්පක් වත් ගහමු’ කියලා නිර්ලොභී සංග්‍රහයක් කරලා තිබුණාය. 
මං වහන්සේත් ‘මටත් ඉඩ දෙන්න ඔබෙ ගී සඳැල්ලේ’ ලියන අතරේ ඩ්රැකී උන්නැහේ මටත් පැය ගණනාවක් ඉස්සර වෙලාය. 

තව කවුරු-කවුරුන් ඇවිස්සේවිද කියලා විශ්වාස නැත. ඉතිං මටත් අර සංගීත රස සාගරයට ආයෙත් බහින්නට වුණොත්....
අනෙක් අතට ප්‍රෞඪ අතීතයක් ගැන පම්පෝරි ගසමින් හිටි අපි දැන් ලෝකයටම හිනා සපයන ජාතියක් වෙමින් සිටින්නෙමු. ‘හිනා තවත් හිනා’ පොතේ ඉතිරි කතන්දර ඉදිරිපත් කිරීම ටිකක් පස්සට දැම්මත් කමක් නැතිද?