පොඩි හොරා Vs ලොකු හොරු

සරදියෙල්!
මාතලන්!!

මං වහන්සේ  පොඩි කාලෙ ‘හොරු’ කියපු ගමන් මගේ සිහියට ආවේ උතුවන්කන්දේ සරදියෙල්වයි, මාතලන් කතන්දරේ චිත්‍රවල්ලිගේ පුතණ්ඩියාවයි. (පස්සේ කාලෙක නං හොරු 40 දෙනෙක්. ඊටත් පස්සේ ‘හො’ අකුර ඇහෙනකොටම 225ක් මතක් වෙන්න ගත්තා.)
මම මුලින්ම කිව්ව හොරු දෙන්නවම මට හඳුන්වලා දුන්නේ දසනායක රත්නවතී උපාසිකා මාතාවයි. අනේ උන්දෑට නිවන් සම්පත්තියම ලැබෙන්න ඕනි! එහෙම නිවන් දකින්න හොඳටම ඇති, මගේ මොළේ පාදන්න උන්දෑ ගත්තු මහන්සියම විතරක් වුණත්. එතකොට මං හොඳටම පුංචියි!

ඒකටත් එක්ක දැන්. දැන් ඉන්න තරමක් ඉන්නේ මහ පඩත්තල හොරු- නීච හොරු- හිඟන්නන්ගෙන් වුණත් හොරාකන තරමේ අසමජ්ජාති හොරු.

‘කොළ ජාති කෑවම මොළේ වැඩි වෙනවා පුතේ!’ කියමින් උන්දෑ; අපේ මහරගම ආච්චී එයාගේ අතින්ම කඩාගෙන එන කොළ පලා එකේක තාලෙට හද-හදා මට ගිල්ලෙව්වා. (කොළ ජාති හැදිල්ලෙදී දැන් ඉන්න අත්තම්මලා- අම්මලා- නැන්දලා- auntyලා වැඩි දෙනෙක් නොදන්න දෙයක් අපේ මහරගම ආච්චී දැනගෙන උන්නා. ඕනෑවට වඩා තැම්බුවාම කොළ ජාතිවල ලස්සන පාට නැති වෙනවා; කහට රහක් ඇති වෙනවා; සුවඳත් නැති වෙනවා කියන කාරණේ.)

එහෙම ගුණදායී දේවල්වලින් ඇටිකිත්තං මගේ බණ්ඩි ගෙඩිය පුරවන ගමන් අපේ ආච්චී මගේ මොළ ගෙඩියත් පිරෙව්වා... බණ කතන්දරවලින්- ජන කතන්දරවලින්- එයා බලපු චිත්තරපටිවල කතන්දරවලින්... එහෙමයි මං සරදියෙල්, මාතලන් දෙන්නව දැනගත්තේ.
ඊට පස්සේ කාලෙක පොත්වලින් දැනගත්තා රොබින්හුඩ් ගැනත්.
පුදුමේ කියන්නේ ඒ තුන් දෙනාම ජනතාවාදී හොරු. බුද්ධිමත් හොරු. ඇති එවුන්ගේ බඩට විතරක් ගහපු හොරු. නැති එවුන්ගේ බඩට ගැහුවේ නැති හොරු.

ඒකටත් එක්ක දැන්.
දැන් ඉන්න තරමක් ඉන්නේ මහ පඩත්තල හොරු- නීච හොරු-දුප්පත්ම හිඟන්නන්ගෙන් වුණත් හොරාකන තරමේ අසමජ්ජාති හොරු.

පුරුදු විදිහට මේ post එකේ මුලට දාන්න ගැළපෙන එහෙම පල් හොරු කට්ටියක් ඉන්න foto එකක් හෙව්වයි කියමුකො, ජාලය පීර-පීරා. කරුමෙට එහෙම එකක් තිබ්බේ නෑනෙ හිටං. ඒ රස්තියාදුවෙදී අහම්බෙන් හම්බ වුණු ‘අවන්ත ආටිගල මහත්තයාගේ මනහර කාටූන්’ එකක් එතැනට ඔබනවා...
බය වෙන්ඩ එපා- අද ලියන්ඩ යන්නේ එයාලා 9098 දෙනා ගැන නෙවෙයි. හොඳේ... වෙන හොරෙක් ගැන.

ර... ර කියනකොටම මොකද කිණ්ඩි හිනාවක් දාන්නේ? ර නෙවෙයි- රා... අම්මට සිරි. ඔහෙලට නං පිස්සු. මොකද කිරි අප්පේ ඒ පාර ඉස්සෙල්ලටත් වැඩිය හිනා වෙන්න තියා ගත්තේ?
ඔන්න ඔයාලා ඔහොම හිනා වෙන්න ගත්තොත් නං මට මේ post එක ලියන්න වෙන්නෑ හොඳේ. Please, stop laughing!
ඉස්සෙල්ලා මගේ හිනාවත් නවත්තගෙන ඉන්න කියලද කියන්නේ... හා, හා. අමාරුවෙන් හරි ඒ ටික කරන්නංකො- මම ඉතිං තිස්සෙම හිනාවන එකා නෙව. ඉඳහිටලා හරි මට හිනාවක් ගියොතින් (මට සමා වෙලා) ඒක ගණන් නොගෙන ඉන්ඩයි තියෙන්නෙ.

මං කියන්ඩ යන හොරා ‘රාජීවන්’ මුළු නමම කියනවා නං Kozhummal Rajeevan. ටිකක් විතර නුහුරුයි වගේ නේද. කමක් නෑ- බය නැතුව නුහුරු දේවල්වලටත් පුරුදු වෙන්න ඕනි කාලයක් නෙව මේ.

කෝඩුමාල් රාජීවන් කරන්නේ පොඩි පොඩි  හොරකං; සිල්ලර හොරකං...

මේ foto කෑල්ලේ මැදින් ලොකුවටම ඉන්නේ රාජීවන්. එයාත් එක්ක මේ කතන්දරේට පැටලැවෙන set එක තමයි වටේට ඉන්නේ. සිරියාවන්ත හිනාවකින් මූණ පුරෝගෙන ඉන්න අංගනාව තමයි දේවි...

මේ උඩින් තියෙන foto කෑල්ලේ මැදින් ලොකුවටම ඉන්නේ රාජීවන්. එයාත් එක්ක මේ කතන්දරේට පැටලැවෙන set එක තමයි වටේට ඉන්නේ. සිරියාවන්ත හිනාවකින් මූණ පුරෝගෙන ඉන්න අංගනාව තමයි දේවි...

දේවිලා ඉන්නේ ගඟෙන් එගොඩහ පැත්තේ. රාජීවන්ලා ගඟෙන් මෙගොඩහ... ගඟේ දෙපැත්තේ හිටිය රාජීවනුයි- දේවියි දෙන්නා හම්බ වන්නේ 2016 අවුරුද්දේ. (අපේ යහපාලන ආණ්ඩුව තිබ්බ කාලෙ!)

එදා මහ රෑ රාජීවනුයි- අරවින්දනුයි ගෙයක් බිඳලා බඩු පෙට්ටියකුත් උස්සගෙන යද්දී පොලිසියට මාට්ටු වෙනවා. එහෙ පොලිසියේ ඉන්නෙත් මෙහෙ වගේම උදවිය. පොඩි හොරු අල්ලන්න දෙයියලා. පොලිසියේ රාළහාමිලාව රවට්ටන්න හිතාගෙන අපේ හොරු දෙන්නා දෙයියන්ව වන්දනා කරන්න යන විදිහටයි රඟන්නේ.
“අයියප්පා දෙවියනේ..
ස්වාමීණී.. අයියප්පා දෙවියනේ..
පම්පා වාසී.. සරණයි..
පන්ඩලම් රජුනී.. සරණයි..
කන්දේ වැසියා.. සරණයි..” කිය කියා තමා අර දෙන්නා හොරබඩු උස්සගෙන යන්නේ. පොලිස් රාළහාමිලාට සැක හිතිලා බලන්න යද්දී හොරු දෙන්නා ගඟට පැනලා එගොඩහට පීනලා බේරෙනවා.

‘පේන විදිහට උන් චීමෙනී පොලිස් බලප්‍රදේශයට යන්නේ... දැන් ඉතින් ඒක එයාලගෙ ප්‍රශ්නයක්...’ කියලා පොලිස් රාළහාමිලා දෙන්නා අත පිහදා ගන්නවා.

රාජීවන් ගඟෙන් එගොඩහ දේවිලගේ ගෙදර නැවතෙනවා. මිනිහා කුලියක්-මලියක් කරලා කීයක් හරි හොයා ගන්න වෙහෙසෙනවා. ඒ අතරේ දේවිගේ තාත්තත් එකතැන් වෙනවා.  එයාව බලා ගන්නෙත් රාජීවන්... ‘ආයෙමත් හොරකමේ යන්නේ නෑ.’ කියල මිනිහා දේවිට පොරොන්දු වුණාට පස්සෙයි- දේවි රාජීවන් එක්ක living together ජීවිතේ පටන් ගන්නේ. නමුත් එයාලගේ ජීවිතේ ගලාගෙන යන්නේ අග-හිඟකම් ගොඩාරියක් මැද්දේ... ඒත් ඒවා ෆිලුම බලන අපට පෙන්වන්නේ ඉතාම බුහුටි විදිහට මවන අවස්ථාවලින්. අතිශය ප්‍රාණවත් දෙබස්වලින්...

මේ එකක්: රාජීවන් මාමණ්ඩියාව පිරිසිදු කරනවා. දේවි කුස්සියේ උයමින් ඉන්නේ. ‘ඩයපර් ඉවර වෙනවා...’ රාජීවන් කියනවා. ‘හාලුත් එහෙම තමයි... කෑවොත් නේද ඩයපර් ඕන වෙන්නෙ...’ දේවි උත්තර දෙනවා.

මේ තව තැනක්: පළාතේ දේශපාලන බලවතාගේ ගෙදර තාප්පෙන් වත්ත ඇතුළට පනින රාජීවන්ව බල්ලෝ දෙන්නෙක් බරු ගහනවනෙ. එවෙලේ පොලිසියෙනුත් එහාට එනවා. මෙන්න ඒ වෙලාවේ හුවමාරු වෙන කතන්දර.

(පොලිසියෙන්) ‘හයියෙන් අල්ලගන්න..
MLAගෙ ගෙදරටම පනිනවද...”

(රාජීවන්) ‘අයියෙ මම කියන දේ අහන්න..
මම හොරකම් කරන්න නෙවෙයි ආවෙ...’

(පොලිසියෙන්) ‘එහෙනම් උඹ ආවෙ එයාලගෙ කාමරේ දිහා බලන් ඉන්නද.. බල්ලා...’

(දේශපාලකයාගේ හිතවතා) මමයි ක්‍රිශ්නනුයි ඒ වෙලාවෙ දොර ඇරගෙන එළියට එද්දි එයා... කිංගනීගෙ බෙල්ලෙන් අල්ලගෙන හිටියා... පයිංගලී එයාගෙ කකුලෙන් අල්ලන් හිටියා...’

ලොකු නඩු ඔක්කොම තවම බලවමින් තියෙනවා විතරයි. පාස්කු බෝම්බෙ- බෙහෙත් ජාවාරම් නඩු හොඳම උදාහරණ. සුදු ඇඳගෙන කළු වැඩ කරන උදවියට අපේ අන්ධ නීති අංගනාව පාන්නේත් එසේ-මෙසේ කරුණාවක් හෙම නෙවෙයිනෙ!

(පොලිසියෙන්) ඔයාගෙ ළමයිද...

(දේශපාලකයාගේ හිතවතා) නෑ... මෙහේ හුරතලේට හදන බලු පැටව් දෙන්නා... ළමයි වගේ තමයි සර්...

(අනෙක් පොලිස් නිලධාරියා දේශපාලක හිතවතාට) මෙයාට රාකේශ් කිව්වම ඇති... කොස්තාපල් කෙනෙක්...’

දැන් ඔයාලට තේරෙනවා ඇතිනේ ‘Nna Than Case Kodu’ කියන්නේ මොන විදිහෙ film එකක්ද කියලා. ටිකාක් විතර හාස්‍යයට බරයි. හැබැයි තුට්ටු දෙකේ විහිළුවලින්- දෙපැත්ත කැපෙන දෙබස්වලින් නෙවෙයි මේ ෆිලුමේ හාස්‍යය මතු කරන්නේ. සියුම් දේවල්වලින්... සමාජ- දේශපාලන විවරණයනුත් කරන ගමන්... බොහොම බරපතළ විවරණයන්...

ඒත් ඒ කාරිය කෙරෙන්නේ ‘තිත්ත බෙහෙත් කරලකට මී පැණි තවරලා දීමේ ක්‍රමය’කටයි. මේ film එකේ plot එක; කතන්දරේ ගෙතෙන්නෙ රාජීවන්ගේ පස්ස පැත්තෙන් පදාසයක් කිංගනීගේ මුඛයටත් රාජීවන්ගේ කකුලක් පයිංගලීගේ මුඛයටත් ගොදුරු වීමෙ සිද්දියෙන්.
බල්ලෝ දෙන්නෙකුට ගොදුරක් වෙන රාජීවන්ව පොලිසියට කුදලාගෙන යන්නේ ‘හොරකම් කරන්න වත්තකට පැන්නා’ කියලයි.

‘2018 දෙසැම්බර් 7 වන සිකුරාදා මධ්‍යම රාත්‍රියත්... අලුයමත් අතර චීමනී පංචායත්හී පිල්ලිපාරා පාසලට ඉදිරිපිට නිවසක MLAගෙ ගෙදර මංකොල්ල කෑමට තැත් කිරීම. 393 / 446 වගන්තිවලට අනුව... (Section 393 - මංකොල්ල කෑමට උත්සාහ කිරීම) කියලයි රාජීවන්ව අත්අඩංගුවට ගැනෙන්නේ.

දෑවුරුද්දක් තිස්සේ හොඳ කල්කිරියාවෙන් යුක්තව හිටිය රාජීවන් එක රැයෙන්ම ආයෙමත් හොරෙක් වෙලා...
කොටින්ම දේවි පවා මිනිහාට බැන වදින්නේ නැවතත් හොරකමේ ගියා කියලයි. හොරෙකුගේ දරුවෙකුව තමන්ගේ කුසේ දරාගෙන ඉඳීම ගැනත් දේවි පසුතැවෙනවා. දේවි මිනිහව ගෙදරිනුත් එළියට දාලා දොර වහගන්නවා. රාජීවන්ට මොනවද කරන්න ඉතිරි වෙලා තියෙන්නෙ?

ඒ අස්සේ මන්ත්‍රීතුමා තවත් චෝදනාවක් ගොනු කරවලා. ‘MLAගෙ ගෙදරින් සූට්කේස් එකක් පිරෙන්න ෆයිල් ගොඩකුයි, රුපියල් ලක්ෂයකුයි, කවි එකතුවකුයි හොරකම්කොට ඇති බව’ කියමින්!

කවුද ඒවා ගත්තේ? රාජීවන්ද?
හොරකමක් කරන්න නෙවෙයි නං රාජීවන් මන්ත්‍රීතුමාගේ වත්තට පැන්නේ ඇයි?
රාජීවන් කොහොමද තමන්ගේ හොඳ නම ආයෙමත් තහවුරු කර ගන්නේ? නීතිය ඉදිරියේ සෙල්ලම් බැහැනේ. (පෙනුණු විදිහට කේරළයේ නං එහෙමයි. හුඟක් දේවල් හැම අතින්ම කේරළයට සමානයි කියලා කියවෙන ශ්‍රී ලංකාවේ නං එහෙම නැහැ වගෙයි. ලොකු නඩු ඔක්කොම තවම බලවමින් තියෙනවා විතරයි. පාස්කු බෝම්බෙ- බෙහෙත් ජාවාරම් නඩු හොඳම උදාහරණ.
සුදු ඇඳගෙන කළු වැඩ කරන උදවියට අපේ අන්ධ නීති අංගනාව පාන්නේ එසේ-මෙසේ කරුණාවක් හෙම නෙවෙයිනෙ.)

ඔය ඉහතින් තියෙන foto එක හොඳට බැලුවොතින්...

ඉතිං..ඉතිං... රාජීවන් කොහොමද එයා නිර්දෝෂී කෙනෙකු විත්තිය නීතිය ඉදිරියේ ඔප්පු කරවන්නේ? ඒකට සාක්කි එපැයි...  කවුද එයා වෙනුවෙන් සාක්ෂි දෙන්නේ?

ගමේ හොරෙක් වුණත් රාජීවනුත් සිරා dial එකක්. මිනිහා නීතිය ගැනත් තරමක් දන්නවා. ඒ හොරකං කරපු නීති පොත් කියවලා. ඒවා හොරාගෙන තියෙන්නෙත්, ගංගාධරන් නීතීඥතුමා නියෝජ්‍ය පොලිස් අධිකාරී තානාන්තරේ දරපු කාලෙ උන්නැහේගෙන්. ඒ හැඳුනුම්කම උඩ (දැන් හෝස්දෘග් උසාවියේ නීතීඥයෙක් විදිහට කටයුතු කරන) ගංගාධරන් නීතීඥතුමා කැමති වෙනවා රාජීවන්ට උදව් කරන්න.

බලයයි- සල්ලියි තියෙනවා නං දහංගගැටයක් ගහලා හරි නීති විභාගෙන් රටේ පළමුවෙනියා විදිහට සමර්ථ වෙන්න ඇහැකි. එහෙම වුණත් ‘නඩුවලට පෙනී නොහිටියොත්’ කීර්තියක් හම්බ වෙන්නේ නැහැනෙ. කොච්චර නඩු බැලෙව්වත් හරි යන්නෙත් නෑ. නඩුවලට කතා කරන්නම වෙනවා- කරලා, හපන්කම පෙන්නන්නම වෙනවා.
ඔයාලට මතක ඇති නෙව- ඔය වගේ නීති හුටපට පාදක කරගත්තු films තුනක් ගැනම මේ නිමලයා ලිව්වා.

හරි හුරතල් - විනාකිරි - සංග්‍රාමය.
උතුමාණෙනි, 200 Halla Ho සහ අරගලය හා 
නඩු බලවපු නඩුවක්!
කියලා. ඒකෙත් හැටි! මං වහන්සේ ‘නීති films’වලට වැඩියෙන් මනාපයිද මන්දා...

ඉතිං... නීතීඥයෙක් නොවිච්ච රාජීවන් ‘එයාට විරුද්ධව තියෙන නඩුව’ කණපිට හරවනවා. පොඩි හොරෙකුට එරෙහිව දාපු නඩුව ලොකුම හොරෙකුව කොටු කර ගන්න වැඩක් බවට හරවගන්නවා. එතකොට නං මට මතක් වුණේ අපේ කැකිල්ලේ රජ්ජුරුවෝ!

අපරාධකරුවෙකු අත්අඩංගුවට ගැනීමේ පළමුවෙනි අත්දැකීමට මුහුණ දෙන නවක PC රාකේෂ්...
P.K. සුමලතා යුවතියට බොක්කෙන්ම love කරන සත්‍ය ප්‍රේම භෘංග රාජයෙකු වෙන අහිංසක සුරේෂන් කාවුන්තාශේ...
අහක යන සර්පයන් අල්ලගෙන රෙද්ද අස්සට දාගෙන ‘කනවෝ’යි මොර දෙන ජාතියේ ශ්‍රීකාන්ත් න්ජේදාදු...
කිරි බෙදන බයිසිකල්කරුවෙක්- ලොරි රියැදුරෙක් වෙන ජොනී ඩේවිඩ් පුලියන්වීඩූ- K.P. ප්‍රේමන් ඇමැතිතුමා විතරක් නෙවෙයි මහ ඇමැතිනියෙකුත් රාජේන්ද්‍රගේ කතාවට ඈඳෙනවා, හීනෙකින්වත් නොහිතන විදිහට. ටිකෙන් ටික ‘හොර රාජේන්ද්‍රන්’ වීරයෙක් වෙන්නට පටන් ගන්නවා... උසාවිය විනෝද සමය රඟ දැක්වෙන වේදිකාවක් බවට පත් වෙනවා.

ඒක තවත් ඔප වැටෙන්නේ ෆිලුමේ රඟන නළු-නිළියන් නිසා. අපරාදේ කියන්න බෑ. තත්ත්පර ගණනාවක් තිරයේ පෙනී ඉන්න අතිරේක නළු-නිළියන් වුණත් නියමෙටම රඟපාලා තියෙනවා. ඔය ඉහතින් තියෙන foto එක හොඳට බැලුවොතින් ඔයාලටම තේරුම් යාවි- මම කියන කතාව.
රංගනයෙන් ඒ නළු-නිළියන් පරදවන තරම් හැකියාවක් තියෙන කට්ටිය නං මෙහෙත් ඉන්නවා. දැන් එයාලා අපේ දේශපාලන වේදිකාවල හිටු කියලා උඩ පිනුම්- බඩ පිනුම්- කරණම් ගහනවා. (වැඩි දෙනා කුලියට!)

ලංකාව වගේම ලස්සන රටක් කියන කේරළයේ භූමි දර්ශනවල අලංකාරය නං...

අපේ filmsවල, ටෙලි නාට්‍යවල වගේම දේශපාලනයෙදීත් බොහොමයක්ම වෙලාවට තැන ලැබෙන්නේ සුදුසුම කෙනාට නෙවෙයි. දැන හඳුනන අයට... එහෙමත් නැත්තං හෙන්චයියලට- පන්දම්කාරයන්ට.

ලංකාව වගේම ලස්සන රටක් කියන කේරළයේ භූමි දර්ශනවල අලංකාරය නං මේ ‘Nna Than Case Kodu’ මලයාලම් චිත්රපටයට උදව් කරගෙන නෑ. තනියෙන්ම නැඟී හිටින්න ඇහැකි ගස්වලට මොකටද තව මුක්කු? හැබැයි මොලිවුඩ් (මලයාලම් සිනමාව Mollywood කියලයි හඳුන්වන්නේ. අපේ සිනමාවට එහෙම ජාත්‍යන්තර නමක් නෑ. විකිපීඩියාවේ ශ්‍රී ලාංකේය සිනමාව හඳුන්වන්නේ fledgling industry කියලයි. ෆ්ලෙඩ්ග්ලින්ග් වචනේ තේරුම හොයන්න ගත්තා නොදන්නාකම නිසාම. ඊට හපන් වචන ටිකකුයි එතකොට පෙන්නන්නේ. Immature, inexperienced or underdeveloped. ඇත්තටම ඇයි අපේ සිනමා කර්මාන්තය දියුණු නොවෙන්නේ? එතැනත් වැඩියෙන් ඉන්නේ හොරුද.

-ටික දවසකට කලින් ‘ඕන්න ඔහොමලු සුදනෙනි සිංහල...’ කවි කොළයෙදීත් ලියැවුණු විදිහට අපි හැම තැනදීම වැඩියෙන් කරන්නේ හොර වැඩද? අපේ පිරිහීමට හේතුව ඒකද... නැත්තං අවංක වෙන්නට කොන්දක් නැති වීමද? ඒක එහෙම නං කවදටද අපි ඒ පුරුදු අත්හැර ගන්නේ- කොතනින්ද අපි ඒ වෙනස කරන්න පටන් ගන්නේ?)

කරන රාජකාරිය මොකක් වුණත් බොරු නොකර- ඒක හරියටම කරන්න ඇහැකි නං කොච්චර එකක්ද... දැන් දැන් අපේ රටේ ගොඩක් දෙනාටත් ඒ එඩිතරකම ඇතිවෙමින් තියෙන විත්තියයි පෙනෙන්නේ.

න්නා තාන් කේස් කෝඩු ෆිලුමේ තිර නාටකය ලියාපු රතීෂ් (Ratheesh Balakrishna Poduval) සම්මානයටත් පාත්‍ර වෙලා. ඒ විතරක් නෙවෙයි තව සම්මාන ගොඩකුත් මේ film එක දිනාගෙන. ඒක පුදුමෙකුත් නෙවෙයි. ඉස්සෙල්ලම වැඩේ කළ හැකි වැඩ්ඩො ටිකක් අල්ලාගෙන- හොඳ plan එකක් අන්දවාගෙන- හොඳ අත්තිවාරමක් දමා ගත්තොත්... වැඩේ ගොඩම තමා.

ඒක නෙවෙයි,
ඔයාලට පුළුවනිද මේ ෆිලුමේ පැය 1 විනාඩි 50 ඉඳලා පැය 1 විනාඩි 52 තත්ත්පර 16 දක්වා ටික නරඹලා ඉන්න?
මේන්න මෙහෙමයි ඒ විනාඩි කීපයේ සිදුවීම්. (විස්තර ටික ලිව්වේ නිදි. දෙබස් ටික රොෂේන් මලින්දගෙයි.)
-අමාත්‍ය කේ.පී. ප්‍රේමන් ඇමති ආරක්ෂකයන් පිරිවරාගෙන අධිකරණ ශාලාව තුළට ඇතුළු වෙයි. ආරක්ෂකයෝ විත්ති කූඩුව තුළ පුටුවක් තබා ඇමතිතුමාව එහි වඩා හිඳුවති. විනිසුරුතුමා අමාත්‍යවරයාට පියකරු සිනහවක් පායි.

විනිසුරු: ප්‍රේමන් එට්ටා... ආයුබෝවන්..
ඇමැති: ආයුබෝවන් සර්...
විනිසුරු: (හිතවත් ස්වරයකින්) වැඩ වෙලාවෙ නේද...
ඇමැති: ඔව් ටිකක්... (ආචාරශීලී ලෙසින්) දේශපාලකයෙක් කොච්චර කාර්යබහුලද කියලා සර් දන්නවනේ...
විනිසුරු: අනික අතුරු මැතිවරණයක් එනව නේද...
ඇමැති: ඔව්...

ඒත් ඉතිං film එකක් කියන්නේ film එකක්නෙ. ඒක බලලමයි රස විඳින්න ඕනි!

විනිසුරු: තනියම ඉන්න බයක් තියෙනවද...
ඇමැති: නෑනේ... (උජාරුවෙන්) අනික මට කවදාවත් තනියක් නෑ... මම හැමවෙලාවෙම කට්ටියත් එක්ක තමයි ඉන්නේ...

විනිසුරු: (බරැති ස්වරයකින්) මම කිව්වෙ ඔයා ඔය කූඩුවෙ තනියම ඉන්න බයයිද...
ඇමැති: නෑ සර්...
විනිසුරු: එහෙනම් ඔයාගෙ ආරක්ෂකයින්ට යන්න කියන්න.

ඇමැති: (සිදු වෙනදේ අදහාගත නොහැකි විලසින්- ආරක්ෂකයන්ට) එළියට යන්න... (ආරක්ෂකයෝ පිටතට යාමට සැරසෙති.)
විනිසුරුතුමා ඔවුනට: ඒයි ඒයි... මේ පුටුව ගන්නෙ කවුද... (ඇමති අසරණව පුටුවෙන් නැඟිට විත්ති කූඩුවේ සිටගනියි. ආරක්ෂකයෝ අමාත්‍යවරයා වාඩිවී සිටි විශේෂ පුටුවත් රැගෙන ඉවතට යති.)...

හැබැයි මම හිතන්නේ කේරළයේ  වුණත් මෙහෙම කෙරෙන්නේ කොමඩි film එකක නිසා වෙන්නැති.

ඒත්... ඒත්... දැන්-දැන් ආසියානු කලාපීය රටවල වුණත් පුරවැසියන් එඩිතර වීගෙන යනවා. ඔවුන් රටේ නීති ගැන- පුරවැසි අයිතිවාසිකම් ගැන ඉස්සරට වඩා දැනුවත් වෙමින් ඉන්නේ. ඒ නිසාම දැන් අපේ පුරවැසියනුත් රාජීවන් වගේ අයුක්තිය, අසාධාරණය ඉදිරියේ නිවටුන් ලෙස හිස නවන්නේ නැතිව නැඟී සිටිනවා.
මෙහෙම චිත්‍රපටත් අපට දෙන්නේ ලොකු ආදර්ශයක්!

ඒත් ඉතිං film එකක් කියන්නේ film එකක්නෙ. ඒක බලලමයි රස විඳින්න ඕනි. ෆිලුම ගැන මේ ලියපු හරිය මදැයි නේද... බලනවා නං.

මේ ෆිලුමෙන් මම නං ලොකු වින්දනයක් ලබා ගත්තා. ඔයාලත් (විනාඩි 139ක් වැය කරලා) ‘Nna Than Case Kodu’ බලලා මං වගේම සතුටු වෙතොත්-කොච්චර හොඳද.

ඉතිං, මේ අපූරු ෆිලුමට තිතටම ගැළපෙන අයුරින් සිංහල subs දුන්නු රොෂේන් මලින්දටයි, සිංහලසබ්.lk අඩවියටයි ලොකු ස්තුතියක් කරන්නම ඕනි, පෝස්ටුව ඉවර කරන්න කලින්.
මෙන්න සිංහල සබ්ස් එක්කම ෆිලුම තියෙන තැනත්, ආදරණීය ඔයාලගේ පහසුව තකා.෴0෴