‘ලෙස්ටර්’ Coffee Table පොතට ගෑවුණෙමි! - දෙවෙනි කොටස

‘-අර පොරොන්දුව ඉටු කරන්නට- සිනාකමින් රසකතා වගුරන්නට... ඒ හිතවතා; ගුණසිරි කොළඹගේ මහතා දැන් නැත! ඔහු සදාකාලික නින්දට පිවිසීලාය. සුබ ගමන්- කොළඹගේ මහතාණෙනි!

ඔබ හා කෙරුණු; අවුරුදු 5ක් පරණ සාකච්ඡාවක් උදව්වට ගනිමින්- ඔබට බෙහෙවින් ස්තුතිවන්ත වෙමින්, මේ පෝස්ටුවේ දෙවැන්නත් ලියන්නෙමි.’ කියලාය මං වහන්සේ පසුගිය කොටස නැවැත්තුවේ. මේ එතැන් සිටයි:

මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න වැන්නෙකුට මිස සෙස්සෙකුට නම් එවන් කාරියක් කළ හැකි වේදැයි මට නම් සැකය.

‘ලෙස්ටර් - ශ්‍රී ලංකාවේ අග්‍රගණ්‍ය සිනමාවේදියා (රූපාලේඛයකි) A Pictorial Biography of Dr. Lester James Peries’ කෘතිය, මට හිතෙන විදිහට නම් දැවැන්ත වැඩකි.

එය අතිශය සැලකිල්ලකින් යුතුව, ලොකු වෙහෙසක් දරමින්, සෑහෙන කාලයක් වැය කරමින් සම්පාදනය කෙරුණකි. ඒ කාරිය අසීරු එකක් වන්නේ, ඈත අතීතයේ තොරතුරු සංරක්ෂණය වී තිබෙන්නේ ඉතාමත් අඩුවෙන් නිසාය.
රූපාලේඛයකට පැරණි ඡායාරූප සපයා ගැනීම තවත් ‘කළුනික සෙවීමක්’ බව ඒ කාරියේ බරපතළකම දන්නා උදවියට නම් අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.

මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න වැන්නෙකුට මිස සෙස්සෙකුට නම් එවන් කාරියක් කළ හැකි වේදැයි මට නම් සැකය.

ලෙස්ටර් උපත ලබා තිබෙන්නේ 1919 තරම් ඈත වකවනුවකය. ඒ අතීතයේ...

‘කුඩා ලෙස්ටර්ගේ හඳහන බැලූ බොරැල්ලේ ක්ලිෆඩ් පෙරේරා නම් දෛවඥයා කියා තිබුණේ මේ හඳහනේ හිමිකරු කවදා හෝ සිනමාකරුවෙකු වන බව ය. (අදත් ලෙස්ටර් මේ අනාවැකිය සිහිපත් කරන්නේ අනාගත වක්තෘවරයෙකුගේ විස්මිත ප්‍රකාශයක් හැටියට ය. සිනමාවක් නොවූ රටක, සිනමාකරුවෙකු වීමේ සිහිනයක් හෝ දුටු තැනැත්තෙකු නැති රටක මෙවැනි අනාවැකියක් පළ කරන්නා දිවැසිවරයෙක් නොවේ ද?) - පොතේ 12 වැනි පිටුවෙන් ගත් ඒ කුඩා ඡේදය පාඨකයන්ට පෙන්වන්නේ සුනිලුන් සොයාගෙන තිබෙන අප්‍රකට තොරතුරු සමුදායේ තරමයි.
ඒ පිටුවලම අඩංගු ඉපැරණි ඡායාරූප අපට පෙන්වන්නේ ඒවා මතු කර ගන්නට කොතෙක් වෙහෙස ගන්නට ඇතිද යන්නයි.

එවැනි පැරණි ෆොටෝවල කටු-කොහොල් හැරදමා ඒවාට නව පණක් දෙන්නට කොළඹගේ මහතා අපමණ වෙහෙසක් ගන්නට ඇත!
“නිමලුත් දන්නව ඇතිනෙ. සුනිල්ට කෙස් ගහට වැඩේ තියෙන්න ඕනි බව. මට දවස් ගාණක් ගියා නිමල් ඔය වැඩේට. එව්වයේ තියෙන සමහර අඩුපාඩු මොන යකාටවත් හදන්න බෑ. එහෙම එව්වයේ අඩුව වැහෙන්නයි අපි ඒවා two colour පින්තූර විදිහට දැම්මෙ. ඉතිං පුතෝ, පොතේ ප්‍රින්ටිනුත් තිතට තියෙන්න ඕනි ඔන්න. ඔයාලගේ බොස්ටත් කියන්න වෙයි...”

“ඔව් කොළඹගේ මහත්තයෝ. ටූ කලර් පිටු අනූ ගණනක් තියෙනවනෙ. මට අහුවුණු විදිහට නං 4 කලර් පිටුත් පනහකට වැඩියි. හරියටම ඩමිය හදල චෙක් කරන්න වෙයි- ඔයාගෙ කම්පියුටරෙන් බල බලා. පොත මහන නිසයි වැඩේ තවත් ටිකක් අමාරු. පර්ෆෙක්ට් බයින්ඩින් නම් කෙරෙන්නේ පිටු එහා මෙහා කිරිල්ල ලේසියිනෙ...”

“කමක් නෑ, කමක් නෑ. ඇතෙක් කොච්චර වැහැරුණා වුණත් කොරහක නාවන්න කියලයැ. අපට කොච්චර හදිස්සි වුණත් සමහර වැඩවලට වෙලාව යනවනේ. මමත් කොහොම හරි ෆ්‍රී වෙලාවල් හොයා ගන්නං. අපි වැඩේ හොඳට කරමු...”

අපි මේ special colour එක වෙනම තීන්ත හදවලා අරං print කරවමු! (එලෙස මුද්‍රිත පිටුවකින් කොටසකි මේ.)

ඒ නිසාමය, පොතේ පිටුවල (ඒකාග්‍රතාව පවත්වාගෙන යන්නටදෝ) යොදා තිබුණු විශේෂිත වර්ණ කොටස් සියල්ල එකවර මුද්‍රණය කරන්නට තීරණය කෙරුණේත්.

“අපොයි ඔව්! ඇහුවොත් නං මැෂින් මයින්ඩර් ඔස්තාද්ල කියන්නේ 4 කලර්වලින් ඕනිම පාටක් ගහන්නං කියලයි. ගැහුවට පස්සෙනේ නාගෙන වැඩේ කාල තියෙන හැටි පෙනෙන්නේ. කොයිකටත් අපි මේ special colour එක වෙනම තීන්ත හදවලා අරං print කරවමු.”

සුනිල් ආරියරත්න මහාචාර්යතුමා අපේ සැලසුම් ගැන සොයා; විමසා බැලූ බව ඇත්තය. එහෙත්, අනවශ්‍ය පරිදි බලපෑම් නොකොට අපට වැඩ කරන්නටත් ඉඩ ලබා දුන්නේය.

“කොහොම හරි වැඩේ තිතට කෙරෙන්නයි මට ඕනි. අනික පරක්කු නොවී. ලෙස්ටර් මහත්තයට මේ අප්‍රේල් 5 වෙනිදට අසූපහ පිරෙනවා. ගෝල්ෆේස් හෝටලේ වෙන් කරලත් ඉවරයි, උපන් දින උත්සවේට. ඒකෙදිමයි මේ පොත ලෙස්ටර් මහත්තයට පිළිගන්වන්නේ.” කියලත් සුනිල් සර් අවධාරණයෙන් කිවේය.

එතුමාට මේ කොෆී ටේබල් පොත ගැන අදහස පහළ වී තිබෙන්නේත් මෙරටේදී නොවේ. ජපානයේදීය. ඒ විත්තිය මේ කෘතියේම පෙරවදනේ සඳහන්ය.

‘... 2002 ෆුකෝකා අන්තර්ජාතික චිත්‍රපට උළෙලට ලෙස්ටර් පීරිස්ගේ චිත්‍රපටයක් මෙන් ම මගේ චිත්‍රපටයක් ද තේරී තිබුණේ ය. අපි ජපානයට ගොස් ෆුකෝකා නුවර සොලාරියා හෝටලයෙහි සති කිහිපයක් නතර වී සිටියෙමු. මෙබඳු කෘතියක් කිරීම පිළිබඳ අදහස ම සිත පිළිසිඳ ගත්තේ එහි දී අප අතර සිදු වූ කතාබහ ඔස්සේ ය.

ලෙස්ටර්ගේ සිනමා ජීවිතයෙහි පොත් ගණනාවක් ලියන්ට තරම් කරුණු ඇත. එහෙත් මගේ අධ්‍යාශය වූයේ ලෙස්ටර් පිළිබඳ ‘රූපාලේඛයක්’ කරන්ට ය. රූපය මුල් තන්හි තැබූ සංක්ෂිප්ත ලේඛනයක් ඉදිරිපත් කරන්ට ය. කොටින් ම කියනවා නම් ඉංග්‍රීසියෙන් ‘කොෆී ටේබල් බුක්’ යන නමින් හඳුන්වන වර්ගයේ පොතක් සම්පාදනය කරන්ට ය. (Coffee- table book: a large, expensive and profusely illustrated book of the kind one would set out on a coffee - table for visitors to admire)

‘කොෆී ටේබල් බුක්’ ගණයට වැටෙන පොත් සිංහලයේ නැත්තට ම නැති තරම් ය. ඊට එක් හේතුවක් නම් ඒ සඳහා දරන්ට සිදු වන්නා වූ අධික මුද්‍රණ වියදම යි. මේ කෘතිය සම්බන්ධ ඒ මහා බරපැන දැරූයේ දේශබන්ධු සිරිසුමන ගොඩගේ මහතා ය. එය සිනමා පිංකමක් ලෙස ඔහු විසින් සලකන ලදි. පොත මිල කර ඇත්තේ ද මුද්‍රණ වියදම පියවා ගැනීම පමණක් සැලකිල්ලට ගනිමිනි. බරපැනෙහි බර මඳක් සැහැල්ලු කර ගැනීම සඳහා ජනාධිපති අරමුදලෙහි සහාය ලබා දුන් අතිගරු ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග මැතිණියටත්, ඒ කටයුතු සංවිධානය කළ එතුමියගේ අතිරේක ලේකම් චිත්‍රා අතුරුගිරිය මහත්මියටත් මාගේ ස්තුතිය පිරිනැමේ...’

1919 වසරේ උපන් මේ සිනමාවේදියාගේ ජීවිතයේ 85 වසරක වැදගත් තොරතුරු සියල්ලම මේ පොතේ අඩංගුය. ඒ ඒ කාල වකවනුවලට අදාළ ඉපැරැණි ඡායාරූපවලින්...

ඒ පෙරවදනේ අවසාන වැකියේ අවසන් කොටසෙහි මෙහෙමත් තිබෙන බව කියන්නේ මගේ හොරණෑව මමම පිඹ ගනිමිනි. ‘... පියසිරි මුද්‍රණාලයේ ප්‍රියදර්ශන සහ නිමල් දිසානායක ආදීන්ටත් ජාතික ලේඛනාරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂතුමා ඇතුළු කාර්ය මණ්ඩලයටත් මාගේ කෘතවේදීත්වය පළ කරමි.’

ඇත්තෙන්ම ‘ලෙස්ටර්’ කෘතිය ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මහා සිනමාවේදියා වෙත පිදුණු ලොකුම උපහාරයකි. 1919 වසරේ උපන් මේ සිනමාවේදියාගේ ජීවිතයේ 85 වසරක වැදගත් තොරතුරු සියල්ලම මේ පොතේ අඩංගුය. ඒ ඒ කාල වකවනුවලට අදාළ ඉපැරැණි ඡායාරූපවලින් ඒ තොරතුරු වඩාත් ඔප් නැංවෙයි.

පොතේ සිරස්තල පිටුවේ තිබෙන දෑ මෙතැනට බහා ලන්නට මට සිතෙයි. ඒ මෙම කෘතියේදී ‘ශ්‍රී ලංකාවේ අග්‍රගණ්‍ය සිනමාවේදියා’ගේ ජීවන තොරතුරු පෙළ ගස්වා ඇති ආකාරය දයාබර පාඨක ඔබටත් දැන ගන්නට හැකි වෙන පරිද්දෙනි; වැඩිදුර විස්තර සොයන්නෙකුට වුවත් ප්‍රයෝජනවත් වෙතැයි සිතෙන නිසාවෙනි.

‘සිරස්තල
1919 බයිස්කෝප් යන්ත්‍රයෙන් සිතියම් පෙන්වද්දී
1947 පත්තරකාරයා
1949 ස්වයංකථනය
1952 ආණ්ඩුවේ සල්ලිවලින් චිත්‍රපට තැනීම
1956 අත තියයි ලෙඩ මැකෙයි
1960 කෝ හතුරෝ
1963 රත්තරන් මොනරෙක්
1964 ආදර මල් නොමියේ
1966 හදවතට නොවේ බුද්ධියට
1967 නිවී පහන් වී ළය සැනැහේ
1968 ඇයි දම්මි ඔයා මගෙ ජීවිතෙත් එක්ක සෙල්ලම් කළේ?
1970 යළිත් ගම්මානයට
1972 නිධානයක් පහළ වීම
1974 සීගිරිය මුදුනේ දී
1975 ශෛලිගත ශෛලියකට
1976 කොහේද කොහේද අපේ ලොවක්?
1978 ලංකා ඉතිහාසයේ තවත් යුගයක්
1978 තුන්වෙනි ලෝකයේ හොඳම චිත්‍රපටය
1981 ලෙනාඩ් වුල්ෆ් සමඟ
1983 විසි වසක් ඇවෑමෙන්
1985 කතා තුනක අවසානය
1991 ලුසිහාමිට කියන්න ද?
1995 සිනමා තාරකා පෑයුවා පමණයි
2003 ඇන්ටන් චෙකොව් සිහිපත් ව

පසුවදන
ලෙස්ටර් අධ්‍යක්ෂණය කළ චිත්‍රපට නාමාවලිය
ලෙස්ටර් ගැන නිපදවා ඇති චිත්‍රපට
ලෙස්ටර් ගැන රචිත කෘති’         

මෙතැනදී නං දුක හිතෙන කතන්දරයකුත් නොකියා බැරිය.
ලෝකයේ ඉපැරණිම ලිඛිත ඉතිහාසයට හිමිකම් කියන සිරි ලංකාවේ දැන් තත්ත්වයත් මෙයින් හෙළි වෙයි.

සුනිල් ආරියරත්න මහැදුරුතුමා දෑවුරුද්දක් තිස්සේ අසූපස් වසරක තොරතුරු කණිමින්; ඉපැරණි ඡායාරූප මතුකොට ගනිමින්, ඉමහත් වෙහෙසක් දරා සම්පාදනය කළ මේ ‘ලෙස්ටර්’ කොෆී ටේබල් පොතෙන් මුද්‍රණය කෙරුණේ පිටපත් 500ක් පමණි!
ඒ සඳහාත් රුපියල් 9,70,000/-ක්, ඔව්... රුපියල් නව ලක්ෂ හැත්තෑ දහසක් වැය කෙරුණු බව කියැවිණි.

මේ පෝස්ටුව හැඩ කරන්නට සිතාගෙන මම ලෙස්ටර් කෘතියේ foto සොයමින් ජාලය පීරුවෙමි. එකම එකකි හමු වුණේ.

ඉතිං... එවන් තත්ත්වයක් යටතේ මෙම පොතේ නැවත මුද්‍රණයක් ගැන සිතීමත් විහිළුවකි. (පළමු මුද්‍රණයේ පිටපත් මිලදී ගැනීමට ඉතිරිව තිබේදැයි මට අදහසක් නැත.) අවශ්‍ය කෙනෙකුට මේ කෘතිය දැක බලා ගන්නට ලැබෙන්නේ කෞතුකාගාර ලේඛනාගාරය නොඑසේ නම් ජාතික පුස්තකාල ලේඛනාගාරය වැනි තැනකට ගියෝතිනි!

ඒ විතරක්ද?
මේ පෝස්ටුව හැඩ කරන්නට සිතාගෙන මම ලෙස්ටර් කෘතියේ foto සොයමින් ජාලය පීරුවෙමි. එකම එකකි හමු වුණේ.
මේ කෘතිය ගැන සඳහන් එකම එක සිංහල ලිපියක්වත් ජාලයෙන් සොයාගත නොහැකි විණි. ඉංග්‍රීසි ලිපි පවා දෙකකි මට හමු වුණේ...

මටම පුදුමය! ඊටත් වැඩියෙන් දුකය!! අපි වැදගත් තොරතුරු වාර්තා සටහන්කොට තැබීමෙහි ලා අලසයෝ වන්නෙමු!!!

එහෙම පසුබිමක වුණත්... මේ පොස්ටුවේ පළමුවෙනි කොටසෙහි කියැවුණු කරුණක් පිළිබඳව තවත් blogකරුවෙකු වන ‘සූටික්කා’ කමෙන්ටුවක් එව්වේය.
‘ඕකේ පොඩි අවුලක් තියෙනවා.....
//පියෝ බෙවරේජස් කොම්පැනියත් හැදුවා බීමක්- ඔරේන්ජ් ක්‍රෂ් කියලා//
ඔරේන්ජ් ක්‍රෂ් කියන්නෙත් එලිෆන්ට් හවුස් එකේ එකක්.... මම හිතන්නේ ඔය කියලා තියෙන්නේ ඔරෙන්ජ් ෂැරෝනා (Orange Sharona) එක ගැන..... මේකට ෆොටෝ එකක් දාන්න පුලුවන්නං මම මේකට අමුනන්නං...’

ඒත් එක්කම අපේ හිතවත් බස්සා මහතාත් සූටික්කාගේ ප්‍රකාශය සනාථ කර තිබිණි. “ඔව් මටත් මතක විදිහට ඔරේන්ජ් ක්‍රෂ්, ක්‍රීම් සෝඩා එලිෆන්ට් හවුස් නිෂ්පාදන. තව තිබ්බා ලිංගුස් කියල එකක්,තනිකරම මස් කරල.😁”.

ඉන්පසුව සූටික්කාත් මාත් අතර පණිවිඩ දෙක-තුනක් හුවමාරු වීමේ ප්‍රතිඵලයයි, පහතින් ඔබට දකින්නට ලැබෙන්නේ.

(ඔරේන්ජ් ෂැරෝනා පිළිබඳව මේ ඉපැරණි දැන්වීම සූටික්කාට සපයාදී තිබෙන්නේ එලිෆන්ට් හවුස්හි සේවයේ නියුතුව සිටි රංජිත් ගලගොඩ මහතාණන්ය. සූටික්කාටත් රංජිත් මහතාටත් බෙහෙවින් ස්තුතියි!)

ඔරේන්ජ් ෂැරෝනා පිළිබඳව මේ ඉපැරණි දැන්වීම සූටික්කාට සපයාදී තිබෙන්නේ එලිෆන්ට් හවුස්හි රාජකාරියේ යෙදී තිබෙන රංජිත් ගලගොඩ මහතාණන්ය.

මෙහෙම මෙහෙමවත් අපේ අතීත විත්ති වාර්තාකොට තැබෙනවා නං...

“දැන් මට තේරෙනවා නිමල් කරන්න ලැහැස්ති වෙන සූත්තරේ! නරක නෑ නිමල්ගේ මොළේ...” ගුණසිරි කොළඹගේ මහත්තයා කිව්වේ මා සකස් කළ ඩමිය පිරික්සා බැලුවාට පසුවය. “එතකොට නිමල් හදන්නේ ඉම්ප්‍රෙෂන්ස් ගණන අඩු කර ගන්නයි. ඒත් නිමල්, එතකොට ගැදරින්...? ඒක වැඩි වෙනවනේ...”
(පොත් මුද්‍රණ කටයුත්තේදී ගැදරින් කරනවා කියන්නේ මුද්‍රිත පෝරම අනුපිළිවෙලින් එක්කාසු කිරීමටය. සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ මුද්‍රණ මැෂිමකින්, ඩිමයි 1/8 ප්‍රමාණයේ පිටු 8ක් එකවර මුද්‍රණය කෙරෙයි. එහි අනෙක් පැත්තත් මුද්‍රණය කෙරුණු විට පිටු 16කි. එය නිසි පරිදි නවා ගත්විට ඒ පෝරමයකි.
පිටු 64ක පොතකට නම් පෝරම 4ක් සකසාගත යුතුය.

පළමු පෝරමය පිටු අංක 1 සිට 16 තෙක්, දෙවැන්න 17 සිට 32 තෙක්, තෙවැන්න 33 සිට 48 තෙක්, සිව්වැන්න 49 සිට  64 තෙක් වශයෙනි.) එලෙස මුද්‍රිත පෝරම නිසි පිළිවෙලට ගැදර් කරගත් පසුවය, පොත බයින්ඩින් කෙරෙන්නේ.

“ඔව් කොළඹගේ මහත්තයෝ. එහෙම තමයි. මැෂිමකින් print කරන්න යන වියදම හුඟක් වැඩියිනෙ ගැදරින් කරනවට වඩා. ඒ නිසා ගැදරින් වැඩි වුණාට කමක් නැහැනෙ. ”
මගේ සැලසුමේ පදනම වුණේ ඒකය. එකී පදනමේ සිට මා සැකසූ සැලසුම අනුමත කෙරිණි. පොත මුද්‍රණය විණි. පොත දොරට වඩින උත්සවය සඳහා ප්‍රියදර්ශන පෙරේරා මහතාට මෙන්ම මටත් ඇරයුම් පතක් ලැබිණි.

අනේ!
‘චෙම්බාස්සල පීයා ජලා හුකා- හුකා පරියා’ වගේ එහාටත් නැති, මෙහාටත් නැති විකාර දොඩවමින් ‘අන්ජිසාම් පැකට්’ විකුණන්නට කොළඹ වතු- මුඩුක්කු ගණනේ කරක් ගැසූ අපේ මහරගම සීයා; චාලි නානා එදා ජීවත්ව හිටියා නම්... සීයාට පිං සිදු වෙන්නටය අපේ සුනිලුත්, මාත් ඉස්සෙල්ලාම ගෝල්ෆේස් හෝටලය දැක ගත්තේ. ඒ 1965 විතර වෙසක් දවසක අපේ සීයා ගෝල්ෆේස් පිට්ටනියට අප එක්කගෙන ගියාමය.
“අර තියෙන්නෙ ලංකාවේ ලොකුම හෝටල්වලින් එකක්. සුද්දෝ තමයි ළමයෝ ඕකට යන්නේ.” එදා සීයා කිව්වේය. “පොඩි පටු කෙනෙකුට ඔතනට ගිහිං තේකක් බොන්න බෑ. ඕකේ තේ එකකුත් රුපියල් සියගණනක්ලු!”

ඊට අවුරුදු තිස් ගණනකට පසු, ඒ මතකයනුත් රැගෙන- සුද්දෙකු නොවුණු මමත් ගෝල්ෆේස් හෝටලයේ ලෝටස් ලොබියට ගියේ ඉමහත් සතුටකිනි. ඒ වෙද්දී කිහිප වතාවක්ම එහි ගොස් තිබුණත්- මෙවැනි සම්භාවනීය අමුත්තන් රැසක් ඒකරාශී වුණු අවස්ථාවක...
නළු-නිළියන්, ගායක-ගායිකාවන්, සිනමා අධ්‍යක්ෂවරුන්, නිෂ්පාදකවරුන්, කාර්මික ශිල්පීන් හා තවත් ක්ෂේත්‍ර රැසක ප්‍රවීනයන්, ප්‍රභූන් හා දේශපාලඥයන් සපැමිණි අවස්ථාවක...

ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මැතිඳුන් වෙත...

ඉමහත් හරසර මැද්දේ ඒ මහා සිනමාවේදියාණන්ගේ 85 වෙනි උපන්දින උත්සවය ගම්භිරාකාරයෙන් පැවැත්විණි; සුබපැතුම් වැසි වැටිණි. ඒ අතරතුරේ ‘ලෙස්ටර්- ශ්‍රී ලංකාවේ අග්‍රගණ්‍ය සිනමාවේදියා’ රූපාලේඛය ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මැතිඳුන් වෙත පිළිගැන්විණි.

“ප්‍රොෆෙසර් අපූරු වැඩක් කරල තියෙන්නෙ වෙනද වගේම. / එයා එහෙම තමයි. මතකද චිත්‍රපට ගීතාවලී පොත්... ගාන්ධර්ව අපදාන පොත්... කාටවත් මතක් නොවෙන වැඩ!”
අපි වාඩිවෙලා හිටිය මේසෙට යාබද මේසයේ හිටි කිහිප දෙනෙක්, තේ පැන් සංග්‍රහය භුක්ති විඳිමින් සුනිල් සර් ගැන කතාවක... ටිකක් සද්දෙන්. “නෑ මචං. පොරට නින්ද යන්නෑ වෙන්නැති. උඹල දන්නෑ, film එකක් ෂූට් කරන්න ගිහිං ඉඳිද්දීත් මනුස්සයා මහ පාන්දර නැඟිටගෙන ලියනවයි- කියවනවයි...”

එයාලා ලෙස්ටර් පොත පෙරළලා බලමින් තව ගොඩක් දේවල් කතා කළා.

‘සුනිල් සර් එහෙම ලියන නිසා තමා ඔයාලටයි අපිටයි අද මෙතනට එන්න ලැබුණෙත්...’ මට එවෙලේ එයාලට කියා ගන්නට බැරි වුණු උත්තරයයි, ඒ. ‘... ඒ විතරක් නෙවෙයි, ඒ හින්දමයි මට නං ලෙස්ටර් මහත්තයා වගේ කෙනෙකුගෙ උපන් දින උත්සවයකට එන්නත් චාන්ස් එක හම්බ වුණේ! දන්නවද- ඔය ‘ලෙස්ටර්’ පොත අච්චු ගහන වැඩේට මාත් ගෑවුණා, සුනිල් සර්ට පිං සිද්ද වෙන්න.’

එදා එයාලට නොකියා හිතේ හිර කරගෙන හිටි ටික මේ post එක අවසන් කරද්දී, ඔන්න ඔයාලට කිව්වා. කමක් නැහැනෙ... නේද෴0෴